0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
573
Okunma
İnsanın üzerinde var olup yaşadığı dünyası,
evrene nispetle sonsuz ve sınırsız bir çölde, küçük bir kum tanesi kadar yer kaplamıyor olabilir.
Amma görüyoruz ki,
O SONSUZ, SINIRSIZ SANDIĞIMIZ EVREN,
fiziği itibariyle varlığından bahsetmenin gülünç olduğu insanın,
hayal ve hafıza dünyasında bir kum tanesi kadar yer işgal etmiyor.
Ne kadar manidar.
Değilmi?
İnsan Allah’’ın sanatlarını öğrettiği,
Sıfat-ı Süphaniyesi ile donattığı,
kâinata sığmam amma mümin kulumun kalbine sığarım, dediği mahluk-i asil.
Böylesine asil bir mahlûkun,
kainata denk olduğunu iddia edenler,
acaba hadlerin aşıp insanı fazlamı büyütüyorlar?
Yoksa insan hilkatinin hikmetindeki büyüklüğü görüp bir hakkımı teslim ediyorlar?
Necdet EREM
