Başımda öyle bir bela var ki aşkı günde 5 kez aşkım deyip, haftada bir kez yemeğe çıkmak , arada birde kıskançlık yapmak olarak algılıyor.. Ve ben en ufacık suratımı astığımda tam bir baba moduyla ; yedirdim,giydirdim,gezdirdim sen doyumsuz bir insansın diyor. Evet ben doyumsuz bir insanım kabuL ediyorum ama senin o pahalı yemeklerine haftada bir gün lütuf ettiğin görüşmemize değil. Aşk’a doyumsuzum ben..

Yok arkadaş ben bu adama öğretemedim aşkın ne demek olduğunu.. her tartışmamızda diyorum ki ; çok mu şey istiyorum yahu arada bir ufak suprizler yap, ummadığım anda bi köşeden karsıma çık , plan program yapma akışısına bırak .. 5 dk vakit ayırmayı aşktan sayma bana ..
O diyor ki ; O kadar işimin gücümün arasında hep aklımdasın, ne yapayım yani işi bırakıp sana mı koşayım bla bla bla .. Ve bu konuşmalar hiç bir çözüme ulaşmadan böyle uzayıp gidiyor..

Bi gün anlamasını umuyorum beni ve eğer denk gelir de bu yazıyı okursan ; BOĞULUYORUM BE ADAM O AYRILAMADIĞIN İŞİNDEN DE BANA VAKİT AYIRAMAMANDAN DA BUNUN TESELLİSİ OLARAK VERDİĞİN VE HİÇ TUTMADIĞIN APTAL VAATLERİNDEN DE BOĞULUYORUM ANLA ARTIK!!