Ne günlerim vardı gerçek aşk dediğim,ne anlarım vardı hiç unutamam sandığım..Gün geldi ne o aşktan ne de o anıdan bi eser kaldı hafızam da.. Her yeni gelen de bi geçmiş defteri daha yaktım.Şimdi,Yalnız kaldığım zamanlar da düşünyorum her yaktığım defterde kendimden bi parça bırakmışım hiç farketmeden.Kimisinde masum gülüşlerim varmış.kimisinde ise yastığıma süzülen gözyaslarım..Her başlangıçta aynı sözü vermediniz mi siz hiç kendinize ; bu kez hersey farklı olacak.. Oldu mu peki ? hiç sanmıyorum..
Buna rağmen yine bir gün biri geldi ve sen yeniden kendine bu kez farklı olacak diye teselliler verip,attn kendini yeni bi ateşe..Uzun uzun görüşmeler,bitmek bilmeyen aşklar hayal ederken ne buldun karşında? ; 24 saate sığdırılmaya çalısan acele aşklar, Günaydın kadar rutin seni seviyorumlar.Değdimi be dedin her yalnız kalışında kalbine,Değdi mi şimdi bunun için en kor ateşlerde yanmaya..
Ne değdi dedi kalbin ne de yetti..Ey başına buyruk,acıyla beslenen ruhum sana sordum,Hikayenin sonun da kahramanın öldüğünü bildiğin halde tekrar tekrar okudğuna değdi mi aynı hikayeyi?
Ne değdi dedi ruhum ne de bitti..

Peki sen Sonum saydığım sevgili,şimdi sen söyle değdimi kendimi ateşlere atmama bu aşk.. Mutlu musun şimdi? bak bizde herkes gibi tekrar ve tekrar 24 saate sığdırmaya calıstık en tutkulu aşklarımızı..