Dediki rüzgar ; nereye eseyim dedimki, ona es ciğerlerin soluduğu her yere !
ben daralıyorum hücrelerim zindan misali..dört duvar arasında kayıp yitik sözcüklerim..
o soluyorken bensizliği bu bekleyişler neden?
her defasında düşlerimde kayboluyor..uykularım firari .bu kadar yol almışken uzaklara
neden hala sönmüyor ateş..
kıyılarıma vuruyor hasreti..özlemi dağlıyor yüreğimi.bulamıyorum dediğim anlarda karşıma
çıkıyor ona ait herşey.vefasızlık iyi değildir bilirim ama bir nedeni olmalı bu yargısız infazın.
kalıyorum yine bir başıma ; taşıyorum sırtımdaki yalnızlık kamburunu ..
büyüdükçe büyüyor serzenişler.. çığlıklar kayboluyor her defasında mühürleniyor dilim..
susuyorum çaresiz.
kaybetmek çok ağır değil...
yanlızlık şairin dediği gibi paylaşılmıyor..yinede birşeyler kalıyor senden sonra bana.
umudumu yitirmiş olabilirim ama yaşadıklarımı değil.herkes gibi herşey gibi zaman akıp gidecek ve yazılanı yaşayacağım kaderimde.herkes gibi bende yalanlar söyleyeceğim kendime bile bile herşeye inat..
saklarım sana ait; gülüşlerini,sesini,özlemini sana dair herşeyi...
belkide kim bilir unuturum...
sonra güler geçerim herşeye..bir tebessüm olursun sadece....
belkide yazmaya devam ederim bendeki seni ..
yaşanılmışlığa nokta koyarım kimbilir; her defasında virgül gibi eğilecek değilim ya...
elveda sevgili ..
elveda yaşanılan gerçekler..
merhaba hayat sana bir söz seni yaşamak ne güzel şey !!!


gidenin ardından yazmak cümlelere sığmaz bilirim ama anladığım tek şey
bu hayatta hiç kimse vazgeçilmez değildir .saygılarımla ronahi