Kavga

Mağlubiyet veya galibiyet durumlarından birinde olmak! Bir mücadele var ise bu iki durum vardır! Belki böyle bir mücadelede yer almamak asıl galibiyet! Yani insanlık iyi kötü göreceliliğinde birbirini yerken, yenerken, yenilirken onların bu mücadelesinde taraf olmayan kazanabilir. İki kişi kavga ederken birbirini hırpalar ve yorar; üçüncü kişi her ikisinin de ulaşamadığına ulaşabilir! Klasik kız kavgasını bilirsiniz! Bir kız için iki kişi kavga eder! Bazı biri diğerini öldürür, biri mezara diğeri hapse girer! Kavga dışında kalan ise kızı alır! Buna benzer çok hal var aslında.

Kavga eden, kaybeder! Savunma adına yapılan kavgaları hep örnek verirler. O kavgalarda bile geride duranlar kazanır. Cephedekiler telef olur. O halde kavgayı kutsallaştıranlar çok kurnaz, kavgacıları gaza getirip geridekileri kollamış. Cephedekilere ise çok önemli makamlar vermiş ama Dünya’da değil! Mevzu uzun. Tüm seyirde buna benzer işler dönüyor. Kadim kutsalları deşersek buna benzer kurnazlıklar çıkar! Din adamları, din için savaşı önerir ama kendileri cephede olmaz! Veya başka savaş önerenlerin ortak noktası; cephede olmamak! Ya kutsal bir makamda ya da geride dururlar. Gaz verirler!

Son tahlilde; kavgaya girmeyen kazançlı çıkar! Kavga körükleyicileri kurnazdır, kendileri geride saklanır, sloganı yani gazı verir saklanır! Gaza gelip, başkaları için kavga vermemek gerek! Binler yıllık kavgaları veren cihangir toplumların genç nüfusu cephelerde telef olmuş! Onların sayesinde çokları rahat yaşamış! Araplar pek uğraşmamış mesela topraklarını korumak için Osmanlı ne güne duruyor! Toprağını kutsal ilan et, başkası korusun! Savaşmayan yabancılar ise mala mülke sahip olmuş! Hatırlatma babından olsun, kısa kesiyorum!

Ahmet Bektaş