Kanmak için sadece birkaç dakika sana sadece gözlerinde gezinmeyi istedim...Yılların kuraklığıydı içimdeki yalvardım gönül nehrinden sadece bir kaç damla...
Acımla acımasızlılığın kıyasıya mücadelesi vardı yüreklerimizde soluklarımı erteledim duymak için birkaç kelime dudaklarından..dudağındaki söze bile kanacak kadar acizleştim yüreğinden geçtim...
Hangi toprağa değdiyse yüreğim yeşerdi iklimleri hangi çiçeğe dokunduysam boy verdi hangi eli tuttumsa bırakılmak istemedi ey kaderdaşım!..şimdi sen hangi acıyı yaşatmak için sınamaktasın yüreğimi?sen gönül ahı mı almak dilersin sen hangi cinayetimin hakimisin?..
Artık susmalıyım ve bağırmalıyım senin duyamayacağın kadar uzaklarda satırlarıma..
Benim yamalı giyenim kapılarımı acizliğiyle bir zamandı dövenim açamaya bile tenezzül etmemişken gönül yorgunluğuyla "buyur gel " dediğim şimdi sen baş köşemdesin ve tüm nankörlğünle beni köle kendini efendi eyledin..
Kov beni... uyuz bir köpek gibi başımı eğip gideyim..suskunluklarımı boynuma bir tasma yapıp ömür boyu acı apoletimle şiirlerimde hep seni kusayım..
yüreğimde seni dillendirmek değil derdim dinlendirmek...

yorulmuşun...