Bıçak yalnızlığına bilenir saatlerim. Kekeme sevinçlerin buğusunda oyun oynuyorum. Her zamanki sarhoşluğumla. Vardır bir farkındalığı serzenişlerin. Boşuna sahiplenirsin sarnıçları. Kolona bağlanan çığlıkların susması gerekmez mi?

Biriken konuklar alır benliğini belsizliğine. Yaşayamadığın an kadardır tutsaklık. Kansızlığına lanet etmek bir nefeste denilirde kesilir yamacında yırtmaçlar. Daha bir uzar gider bananeliğin.

Tabirine tuzaklar kurmak,silahlanmak ikindilere. Şaşkınlığımda hıçkırıklara boğulur adres bekleyen gözler. Kanadından damlayan veriler birikince aynalarda, sayıklamalar kucak açar bedbin yorgunluklarda. Suratında dağılır mı ince hüzünler. Bildirimler tepetaklak eder sızlayan ciğerlerde. Sen yinede kalın ensene taş ağırlığını yükle.

Kaldırım taşları döşe bensizlikte. Sadece ellerin kendi boğazında tutulu kalsın seferlerinde. Yitip gitmelerimde saklı kalabilir gülüşlerim ama sen yinede güvence altına al sancılarını. Seni vurabilir en kanlı sabahlarda.

Kente yağan her yağmur bilgeliğinde uzak düşersin ıslanmalara. Sen hep kuru kalacak, yanmaya hazır bekleyeceksin.

Sesini duyurmaya çalışırsın en bereketli havzalara. Yiter sesin boşlukta. Sadece hayali kalır gülümsemelerinin hafızanda. Oysa güçlüydü bir zamanlar nefesin. Şimdi sayfanın küllerini bile uzaklaştıramazsın kendinden.

Yasaklanan mutluluklarının hesabını yapmaya başlarsın, gül senden uzaklaştıkça. Günlerin aylara hapsolur, ayların yıllara. Yine de kabul görmez bir sevgi gömütüyle taşınırsın ordan oraya. Sen , kendin olmadığın için yangınlardasın.

Yontulmuş hüzünlerinin arasında kelebek ölüleri çoğalınca, sadece biletini kesmek ağrısı asılacak boynuna. O zaman daha net göreceksin, yağmurların bakışlarının arasında nasıl aktığını gizli gizli. Kalabileceğin bir yan olmayacak duruşlarında. Yalnız geldiğin bu kentten, yalnızlığın uğurlayacak seni.

Son nazarlara niyetsiz çiftler seni uğurlarken bilmeden, aklının kesişen noktalarında sadece boşluklar olacak. En büyük boşluk , seni terk ettiğim yer olacak. En acıtan boşluk, beni terk ettiğin yer…

Her anını bensiz yaşayacaksın. Kulağın seni tekmelerken, yüreğin beynini ısıracak. Keşkelerin nasıl acıttığını senden başka kimse bilmeyecek. Adamlığın adımlanmayacak adımın yanına.

< keşke yanında yar kalabilseydim>