İçiçe girmiş kalplerden oluşmuştu yüzük.Adam kutuyu cebinden çıkarttığında, kadının kalbi hop etti. Açıkçası sıkılmıştı önce. Evlilik teklifi edeceğini düşünmüştü. Ama kutudaki alyans değildi. O zaman rahatladı.Yine de yüzüğün özel bir hediye olduğunu düşünüyordu.
’ Ne bu? ’ diye sordu.
’ Sana aldım. Beğenmezsen değiştirebiliriz yarın. ’ dedi karşısında oturan adam.
’ İyi de neden aldın? Doğum günüm falan değil ki bugün. ’
’Olsun. Sana hediye almam için özel bir gün olması gerekmiyor,değil mi? ’
Güldü genç kadın.
’ Hediye almak için özel bir gün gerekmiyor elbette ama biz birlikteyken almayı bırak, yol kenarından bir kır çiçeği kopartıp getirmemiş bir adamsın sen. Şimdi ne oldu da yüzük aldın bana? ’
Adamın yüzü sıkıntıyla karardı.
’ Ben hediye almayı beceremem. Şimdiye kadar hiç bir kadına hediye almadım. ’ dedi.
’ Beceriyormuşsun işte. ’ dedi kadın acımasız bir ses tonuyla. ’ Hediye almayı becerememek nasıl bir kamuflajdır anlamadım. Sen al da karşındaki beğenmesin. ’
Kutuyu kapatıp adamın önüne doğru itti.
’ Bunu istemiyorum ben. ’
’ Neden ama? Beğenmedin mi? ’
’ Biz sevgiliyken, sen bana imitasyon bir yüzük alsaydın bile dünyalar benim olurdu. Hani öyle başka kadınlar gibi pırlanta,elmas olsun istemezdim. Plastik bir halka bile olsaydı gururla taşırdım parmağımda. Aşkımdan ölüyorum diyen çok kadın gördüm aşkının aldığı hediyeyi beğenmeyip kapris yapan.Sen benim duygularımın zaaf olduğunu söyledin ama işte bana senden gelen plastik bile çok çok değerliydi.Bunu bile bile bana bir anı vermedin. Şimdi hiç bir anlamı yok. Bunu başka bir kadına ver. ’
’ Geçmişte olanları yüzüme vurman bize birşey katmaz. Yeni bir başlangıç yapabiliriz. ’
’ Her şey zamanında güzelmiş. Bunu öğrendim. Sen az önce kutuyu cebinden çıkarttığında, içinde alyans var sandım. Ve o an anladım kİ, bitmiş artık her şey. ’
’ Ama sen düne kadar bana şiirler yazıyordun? ’ dedi adam şaşkınlıkla.
’ Şiir yazarken aşktan destek alınır ama her zaman aşık değilsindir. O şiirler de sana değildi zaten. ’ dedi kadın gayet rahat.
’ Ama içlerinde öyle şeyler vardı ki... İkimizin yaşadığı... ’
’ Kullanmışım demek onları. O kadar... Başka anlamları yok. ’
Sonra oturduğu sandalyeyi hafifçe geriye itip kalktı.
’ Nereye gidiyorsun? ’ dedi adam. ’ Daha yemeğimiz bile gelmedi. ’
’ Burada olmaktan mutlu olmadığımı farkettim. ’ dedi genç kadın.
’ Ama... ’
’ Benim aşkımı anlamayan ve ona zaaf diyen bir adamla harcayacak vaktim yok benim. Eğer zaafsa... Zaaflarıma yenik düşmeyeyim,değil mi?
Gülümseyerek göz kırptı adama. Kadın dar elbisenin içinde saçlarını savurarak ilerlerken adam arkasından şaşkın şakın bakıyordu.
’ O nasıl olmuştu da bunları söyleyebilmişti? ’


’ Bir ilişkiye ne umutlarla aşk dolu başlarsınız. Ne acıdır elinizden kayıp gider sevgi seli su gibi... ’