Yağmur yağıyor. Islak sokakta tek başıma, nereye gittiğimi bilmeden yürüyorum.
Ellerim üşümüş ama yine de yüreğim kadar değil.
Dökülen damlalar bulutlardan mı yoksa gözlerimden mi ayırt edilemiyor. Yüzüm ıslanmış.
Buğulu gözlerimde hayalin bir canlanıyor, bir kayboluyor.
Dokunmak isterdim yine ellerine, konuşmadan gözlerine bakmak sadece.
Sevgi yoksunu sözlerin vuruyor kulaklarıma
Vurdumduymazlığın, ilgisizliğin yüreğimi burkuyor.
Diline ağır bir yük gibi şimdi “seni sevmiştim bir zamanlar ” demek.
Canım, canımı yakıyor yokluğun,
Ama ne olursa olsun unutacağım..!
Gözyaşlarımla sileceğim içimdeki seni.
Dökülen her damlada bir parçan kayıp gözlerimden sele karışacak.
Tek bir zerren bile kalmayacak içimde.
Yağmurdan kaçar gibi kaçacağım hasretinden,, adını bırakacağım geçtiğim kaldırımlarda, Kokunu toprağa , sesini rüzgara teslim edeceğim.
Gülüşünü kuşların kanadına saklayacağım,
Hiçbir iz kalmadı işte sonunda senden geriye.
Yağmurla yıkadım içimi.
Şimdi yavaşça güneş aralanıyor sanki bulutların arasından,
Görüyorum,, gözlerim kamaşıyor bakamıyorum,,
Doğan güneş yeni umutları, yeni başlangıçları getiriyor biliyorum,
Onları karşılamaya ne gücüm ne de yüreğim var oysa ki, içim boşalmış gibiyim sanki. Çünkü fark ediyorum ki senle birlikte yüreğim de kayıp gitmiş yağmura...


22.11.2006

Bilge Dişsiz