Bazen çocukça şeyler yaparım; ayıplarlar beni olsun.Benim hiç büyümeye niyetim yok. Hep çocuk kalacağım; böyle daha güzel. Yanlız boyum uzadığı için yapamıyorum. Utanmasam; cebimde bilyelerimle gezecem diğer cebimde topaçımla.
İniyorum işte bazen çocukluğuma.Rengarenk görmeyi özlüyorum belki dünyayı.Gökyüzüne baktığımda; o maviliklerin içinde, bulutların üzerinde oyun oynamayı.Ya da yakalayacam seni diye kovalanırken gördüğüm bir çocuğun soluk soluğa küçük adımlarla kaçarken yaşadığı büyük heyecana özeniyorum.
Ve hala babamın ya da annemin bana aldığı küçük şeylerden çocuksu bir mutlulukla doluyor içim;çocuk oluyorum.Benim vermem size! komik biliyorum ve gülümsediğinizi tahmin edebiliyorum.
Ne bileyim;seviyorum çocuk olmayı.Çünkü; güzel şey çocuk olmak.Aslında biliyorum çocuk değilim ve olamam da taklit ediyorum belki sadece ya da bir büyük oyunu oynuyorum; Çocuk olma oyunu.Belki sıkılırım oynamaktan hiç istemesemde bunu.Ama çocuğum işte çabuk sıkılırım.

Ali Aşkın KURT