güzel olduğunu düşündüğüm bir öykü dizisiyle karşınızdayım...


DELİ-1
“adın ne?”
“muzaffer.”
“kaç yaşındasın muzaffer?”
“ otuz iki.”
“ben kimim muzaffer?”
“doktorsunuz beyim.”
“ doktor muyum, bey miyim?”
Biraz düşündü muzaffer. Sonra sırıttı:
“ siz beyefendi bir doktorsunuz.”
Doktor da gülmüştü:
“ üzerimde ne var muzaffer?”
“beyaz bir şey…”
“ne?”
“bilmem ki. Gelinlik her halde…”
“gelinlik mi?”
Kararsızdı muzaffer. Biraz düşündü:
“ yok. Beyaz bir elbise işte...”
“niye gelinlik dedin?”
“ çünkü beyaz.”
“ sen hiç evlendin mi?”
“ evet. On yıl önce evlenmiştim.”
“karın gelinlik giymiş miydi?”
“ giymişti.”
“ ne renkti gelinlik?”
“ beyaz… Yok, kırmızı.”
“ niye kararsızsın?”
“beyaz… Ama kırmızı. Lekeler var üstünde. Kırmızı lekeler.”
“ne lekeleri?”
“ kan… Kan lekeleri.”
“ kan ne demektir Muzaffer?”
“ kırmızı.”
“ nereden biliyorsun?”
“ küçükken bir arkadaşım vardı. Hasan. Onunla kan kardeşi olmak için elimizi kesmiştik. Oradan görmüştüm, kırmızıydı.”
“ hasan şimdi nerede?”
“ köyde.”
“ konuşuyor musunuz, görüşüyor musunuz hiç?”
“ hayır.”
“ neden?”
“ bilmem ki. Köyde hiç kimse konuşmuyor benimle. Sadece çocuklar konuşuyor benimle. Benimle şakalaşıyorlar. Oynuyorlar. Bir tek onlar konuşuyor benimle.””
“nasıl konuşuruz muzaffer?”
“ ağzımızla.”
“ ağzın nerede?”
“ burada.”
“ hani nerde? Göremiyorum.”
“ sesimin çıktığı yerde… Burada bakın, aaaaa.”
“ tamam, gördüm.”
“beyim!”
“ ne var muzaffer?”
“Gördünüz değil mi? ağzımı gördünüz mü?”
“ tamam gördüm.”
“ beyim!”
“ tamam dedik ya oğlum. Gördüm.”
“ beyim… Ben deli miyim beyim. Deli değilim değil mi?”
“ bunu da nerden çıkardın?”
“ beyim.”
“ efendim?”
“ gördünüz değil mi? ağzımı gördünüz mü?”
“ gördüm tamam gördüm. Sakin ol bakalım.”
“ beyim!”
“ gördüm ya ağzını.”
“ beyim… Ben deli miyim?”
… Yns ÖKLAV