Hasan epey zamandır uzaktan izlediği ve gittiği yerlerde önüne çıkan genç kıza aşık olmuştu. Ona ilk mahallede rastlamıştı.Daha sonrada okulda görünce ,mahalleye yeni gelen bir ailenin kızı olduğunu anlamıştı. Onun her hali hoşuna gidiyordu.Genç kıza rastlamak ve yeniden görebilmek için olur olmaz evden çıkıyor ve onun bulunabileceği yerlere uğruyordu.Bazen bakkalda bazen de yolda rastlayan genç kıza bir kere daha rastlamak için ,annesinin siparişlerini hiç itirazsız koşarak getiriyordu.
Ayla hanım da oğlundaki bu değişikliklerin farkına varmış ,bakalım sonunda ne çıkacak hakkımızda hayırlısı diye dualar etmişti.
Her gün okulda gördüğü genç kızı yakından görme fırsatını değerlendiriyor ,yakınlarında dolaşıyor ,etrafından ayrılmıyordu.
Gözleri kocaman ,ela renk olan bu güzel kızın adı Reyhandı.Reyhanı görünce Hasan ın eli ayağı birbirine dolanıyordu. Artık sürekli kendisine bakan ve her yerde rastlayan bu genci Reyhan da fark etmişti.
Hasan için Reyhana ulaşmak hayaldi.Reyhan dünya güzeli bir kızdı,kendisini beğenip beğenmeyeceğinden emin değildi.Reyhan belki bir hayaldi onun için ,fakat hiç mücadele etmeden bırakmak ve ömür boyu acı çekmek istemiyordu.Zaten Reyhanı gördükten sonra kimseyle mutlu olabileceğini düşünemiyordu.
Ne yapacağını bilemeyen Hasan ilk önce güvendiği bir aile dostuna konuyu açmaya karar vermişti.
Hasan uzun uzun dertleştikten sonra aile dostu olan ve kendinden yaşça büyük olan Kamil abisinden yardım istemişti.Kamil bey de eşinden yardım istemiş ve Reyhana bu durumdan bahsetmesini istemişti.Kamil beyin eşi Rana hanım ara sıra mahallede gördüğü Reyhanla konuşmayı başarmış kızın da Hasan da gönlü olduğu haberiyle gelmişti.Bu duruma çok sevinen Hasan Kamil abisinden ailesine konuyu açmasını istemiş Kamil bey ve eşi Rana hanım bir akşam aileyi ziyarete gelmişlerdi.
Konuyu açıp aileye durumu bildiren Kamil bey artık ben aradan çekiliyorum siz ilgilenin ,lazım olursa bizde gelir yardımcı olabildiğimiz yerde oluruz demişti.
Hasan bu kadar çabuk ve sorunsuz ilerleyen evlilik durumuna ,sevdiği kızın kendisini kabul etmesine çok sevinmişti.Sıra kızın ailesine gitmeye gelmişti.Hediyelerini alıp bir akşam kapılarını çalan Hasanın ailesi gülen yüzlerle ayrılmış aileyi de kızı da çok beğenmiştiler.İlk gittiklerinde tanışıp birbirlerine ısınan bu iki aile çok iyi anlaşmış ve birkaç gün sonra yüzük takma sözü vermiştiler birbirlerine .
Hasan artık çok beğendiği ,sevdiği kızla sözlüydü ve buna inanamıyordu.Reyhanın sürekli telefonu çalar olmuştu.Hasan sık sık arayıp Reyhanla ilgileniyor bir yere gitmek isterse yalnız bırakmıyordu.
Birkaç ay sonra nişan yapmaya karar vemiştiler.Günler geçmiş Reyhan ve Hasan birbirlerini daha yakından tanımaya başlamıştılar.Güzel bir nişan töreninden sonra artık olay daha da ciddi bir hal almıştı.Aileler sık aralıklarla bir araya geliyor dostluklarını ilerletiyordular.Hiç bir sorun yoktu Reyhan biraz özenli ve detaycı bir kızdı ama bunu da herkes normal karşılıyor , ona yardımcı olmaya çalışıyorlardı.
Hasan hayal aleminde geziyor,mutluluktan uçuyordu.Reyhan da çok mutluydu.Her şeyin en iyisi en güzelini arayan Reyhan sözünde ,nişanında ne isterse yaptırmıştı.İki ailede gençler ne isterse görev bilip gerçekleştirmeleri için ellerinden geleni ardlarına koymuyorlardı.
Gerçekten mükemmel bir görüntü vardı.Genç ve güzel iki insan ,kusursuz hazırlıklar herkesi imrendiriyordu.
Hasanın hayatta istediği tek şey Reyhandı.Reyhanı çok seviyor ,toz kondurmuyordu.Fakat Reyhan Hasandan çok alınan eşyalara ,gezmeye önem verir gibiydi.Hasan çok duygusal ,ince ruhlu bir gençti.Reyhanın bu özentilerini yeni bir hayatın heyecanları olarak görüyor ses çıkarmıyordu.

Bir seneyi aşkın bir zamandır ev hazırlıkları sürüyor ve düğün tarihi yaklaşıyordu.Artık ev tam Reyhanın istediği gibi olmuştu.Evde en ufak bir eksik ve kusur yoktu.Evi gören herkes çok beğeniyor mutluluklar diliyordu.
Reyhan ev hazırlıklarına o kadar kendini kaptırmıştı ki ,bazen bir kumaş için ,bazen de bir biblo için günlerce geziyordu.
Reyhan ile dışarı çıkıp gezen ,eşyalara bakan Hasan bakılan en basit bir kumaş kadar bile ilgi görmüyordu.Reyhan soğuk ve duygusuz aynı zaman da da bencil çıkmıştı.Yüzü melekler kadar güzel olan genç kızın kalbi de taş gibi katıydı.
Hasanın kafası gerçekten çok karışıktı.Evin detayları ile bu kadar uğraşan Reyhan Hasanın yüzüne hiç bakmıyordu.
Hasan Reyhanın gözlerinde sevgiye rastlayamıyordu.
Tek amacı güzel bir ev kurmak,kusursuz yaşamaktı Reyhanın.
Hasan bu durumdan son derece rahatsız olmuştu ama nasıl konuşması gerektiğini bilemiyordu.
Son hazırlıklar yapılıyordu.Reyhan çevresindeki insanları köle gibi kullanıyor evi için koşturup duruyordu.Hasanın naif bir yapısı vardı.Aradığı sevgiyi ve ilgiyi bulamamıştı.Uzaktan uzağa aşık olduğu Reyhan duygusuz ,maddeci bir kız çıkmıştı.Yüzünün güzelliğine aldanan Hasan hiç de mutlu değildi.
Arkadaşları ile evlerine gelen Reyhan ve Hasan düğünden önce son malzemeleri bırakmak üzere kapıyı açacaktılar .
Ellerinde malzemelerle Hasanın anahtar çıkarmasını bekliyorlardı.Hasan çok dalgındı…
Aniden reyhanın elini tuttu ve anahtarı elinin içine koydu :’’Reyhan sen bu evi de eşyalarını da çok sevdin, dilerim bu evde çok mutlu olursun ben senden hiçbir şey istemeden gidiyorum senin için yaptığım her şey senin olsun ,mutlu yaşa hepsini helal ediyorum fakat ben senin gibi sevgisiz birisiyle yaşayamam’’ deyip evin anahtarını Reyhanın elinin içine bıraktı ve arkasına bakmadan yanlarından ayrıldı . Reyhan bir kelime dahi edemeden olduğu yerde kalmıştı.
Reyhan ve arkadaşları giden Hasanın arkasından donmuş ve şaşırmış bir halde bakakalmıştılar.