yaşam şartları,sınıf farklılıkları,hayat mücadeleleri,hayal kırıklıkları,ayakta kalmak için salladığımız palavralar,en iyisi olmak için verdğimiz uğraşlar,bi yere tutunmak ve orada kalmak için gösterdğimiz çabalar,bizi aşan sözler....bu hayatta kalabilmek için yaptıklarımız belki de küçük ayrıntılar...her zaman hep bi çaba hep bi mücadele..sadece kendimiz için değil etrafımızdakileride yaşam sınırımıza dahil etmek için sergilemekten çekinmedğimiz sahte roller..bize biçilmiş olanın değil farklı performans peşinde koştuğumuz ucuz numaralar...geçim sıkıntısının fazla olduğu bu ülkede insanların evlerine katkıda bulunmak için katlandığı iş ortamları...hepsi memnun olmadığını söylese de kullanıldıklarını bilse de eline geçicek paranın derdine düşen insanlar...susmak,susmak.....
burada devreye giren bu işte susmak,susturulmak zorunda kalıyorlar..kim için yine düşüncelerinin bir kenarında biriken geçim derdi için..kirlenmiş kişiliklerin insanların iş gücünden yararlanıp hakettklerini vermemesi için sunduğu bahaneler...üretebilcekleri bahanelerin hesabını tutmak zor..hiç bir sosyal güvencesi olmayan insanları kandırmaktan çekinmeyen topluluk olma yolundayız işte..sahte belgelerle ne kadar kandırılabilir ki bi insan? cahil yerine koymak ne için? çıkar çatışmaları işte sadece bu..sırf bu yüzden insan öldürme pahasına bile olsa yapmaktan erinmedikleri insan olma yolunda ilerliyoruz....barış sloganları atıp da savaş açtığımız çift karekterli insanlar mı olmaya çalışıyoruz?bunlar için mi uğraşıyoruz...böyle bi ortamda hayaller hiç kirlenmeyendir ..masum hayaller...gözlerimizi kapatıp hayallere dalmaya o kadar ihtiyacımız oluyor ki gerçekleşsin diye dua ediyoruz..hayallerimizdeki yüzler mutluluk ve acıyla karışmış çaresizliğe bırakıyordu kendini...yüzlerdeki ifadeler o kadar derinleşiyordu ki anlamlı,anlamsız içiçe geçmiş,bıkmış ,hissettiren herşeydi bunlar...hayallerini gerçekleştiren,aksine başaramayan insanlarla doluydu bu koca yaşam..hep aşılması gereken engeller,çözülmesi gereken sorunlar vardı.umutsuzluğa kapılmış bozguna uğramış insanlar kaçıyorlardı hayallerinden bi daha acı çekmemek için...ya başaranlar onlarsa ya hakkettkleri mutluluğu ya da haketmedikleri sahte mutlulukla teselli buluyorlardı..herkes bi noktada birleşiyordu kirletilmeye çalışılan şu hayatta hayalleriyle yaşayan insanlardı onlar...kendilerine gelmeyi bekleyen insanlar..
UNUTMAYIN KENDİNİZİ UNUTTUĞUNUZ ZAMAN UNUTULURSUNUZ!!!