Bu sana yıllardır yazılıp da yastık altı saklanan mektuplardan sadece birisi...haykırarak "seni seviyorum" demek isterken,nasılsın demeyi bile satırlara sakladım ben hep...bu öylesi bildiğin hasret kokulu mektuplardan değil,bu bi kalbin bi kalbe olan hasretini anlatırken yıllarca hasreti kendi satırlarında saklayan bi mektup...dile nasıl gelir bu sözler bilmiyorum,yüreğine nasıl hitap eder hiç bir zaman okumayacağını bildiğim bu sözler?...nasılsın sevdiğim yazamıyorum,cevapsız bi mektup çünkü biliyorum...oralarda havalar nasıl hiç diyemiyorum çünkü biliyorum zıt kutuplardaymışız gibi ben kara kıştayken aynı şehirde sen bahar ayının yangınlardasın...
ah sevdiğim...gönderilmemiş bu mektuplar neleri susuyor sana bi bilsen...avaz avaz bağırırken her satıra kelimelerim,sen şimdi neleri duymaktan mahrumsun...her satırım gözlerinle buluşsun isterdim güzel gözlüm ve bi cevabın olsun isterdim... zarfı elime aldığımda önce parmak uçlarının kokusu sinmiştir diye doya doya koklayacağım bi cevap...ama biliyorum gizli bi sır gibi -belki bigün-lerle yazılan bu mektuplar hiç bi zaman değmeyecek gözlerine ve ben hep aynı satırları yoracağım yokluğuna dökülen kelimelerle...
söyle şimdi sevdiğim...nasılsın?mutlu musun bana tercih ettiğin hayatta...beni sorma...iyiyim ben,aklına gelirsem sakın takılma...dersen bigün böyle bi seven vardı beni diye dostlarına, sakın şimdi ne haldedir diye düşünme…hala aynı aşkın ateşindeyim ben kaç kişinin yüreğine değmiş yüreğim bi bilsen ama hiç biri sen gibi yapışmadı canıma…kalbimde tapulu kaldı bu aşk…sorma işte sevdiğim kimselere…ben bıraktığın gibi bıraktığın yerde bıraktığın acıdayım…sonkez tuttuğun elimle avunmakta,sonkez dokunduğun yüreğimle ayaktayım...sonkez seni seviyorum deyişinle...
son satırlarımda söyleyeceğim yine aynı şeyler...
selam olsun yüreğimden yürağine… sende kalan yanım sana emanet sevdiğim…seni çok sevdim,şimdi sen…İYİ OL SAĞ OL MUTLU OL…bu bana yeter sevdiğim…bu bana yeter...