Mayası sağlam olanlar için sorun hiç bir zaman olmaz kalem dostum. Senin mayan sağlammış. Yıkılmazsın sen. Hatırlıyorum çok net olmasa da, eskiden bisküviler şimdiki gibi ambalaj içinde satılmazdı. Bakkaldan içeri adımımı attığımda, o bakkal dükkanlarına has bambaşka bir koku olurdu, sanki bu koku toz teterrjan, ekmek, bisküvi, gofret kokularının karışımıydı. Biraz da nemli duvar kokusuna benzerdi. Bisküviler kare şeklinde ve cam, naylon karışımı bir kutunun içinde bulunurdu. 5 miydi, 10 muydu bilmiyorum ama, aklımda 25 kuruş kalmış.Elimdeki parayı bakkal amcaya verir, gazete kağıdından yapılmış kesekağıdının içinden alır yerdim. Çok uzun yıllar oldu. Babamın kokusunu da hatırlarım, daha dün gibi. Yıllar geçse de, anılar dünde kalsa da, bazı özel değerler unutulmuyor. Kokusu hala burnumda. İçimde. Bir bebek kokusu gibi sanki. Ben hep o kokuyla yaşıyorum sanki. Hatıralar hiç eskimiyor. Yaşanılmış güzel günler, saatler de öyle. Kelebeklerin ömürleri kısa sürse de, anılar hep yaşamaya devam ediyor. Acı verse de, o tadı, o muhteşem duyguları unutmak çok zordur. Kalem dostum, bana tarifsiz bir lezzet yaşattın bu yazıyı okuyunca daha iyi anladım. Teşekkür ederim, bana babamı hatırlattın. Bana dünümü hatırlattın. Bana değerlerimi hatırlattın. Sonsuz mutluluk bu olsa gerek.

Bende çocukken her sabah mahhalle bakkalına giderdim"Ahmet Ağbi " vardı.artık çocukluğumda anılarda kaldı...... bak şimdi duygulandım, yüreğinize sağlık... başarılar;)

Rafet bakkal vardı - boşnak -

tam, ilkokulumun karşısında,ne güzel sucuklu tostlar yapardı
yanında çamlıca gazozu : )

özleyerek : ) o günleri...

Hoş bir yazı.nostalji yaptım..şöyle eskilere daldım..O tatlar,o anlar yok artık..saygılar.