Gözlerimizi açtığımız,annemizle olan bağlantımızın göbek bağıyla koptuğu,yeyip içmeye , konuşmaya başladığımız; az çok neyin ne olduğunu anlamaya başladığımız bu yeryüzü insanoğlunun sorgulanmasıyla ilgili ilk yer olsa gerek. Daha neler yapmayız ki bu yerkürede. Akla hayale gelmeyen şeyler ! Bir düşünün bakalım ! Hangimiz yerde yürümekte olan bir karıncayı ezmemişizdir. Hangimiz "İşte insan budur"dedirtebilmek için çaba sarfetmişizdir ?
Daha binlerce , on binlerce soru sorulabilir. Mükemmel insan olabilmek için ruhen olgunlaşmanın yanında , bilme de yabancı kalmamak gerekir. İnsanoğlu dünyayı ne yana doğru götürmektedir ? Doğallığı uzun çok uzun bir süreç için gözetmekte midir ? Ulusların insanın sağlıklı yaşayabilmesi için gösterdiği çaba , takdire şayan mıdır ? Sorularım sürer gider, sonlanmaz. Şu anda nefes alıp verdiğimiz yer , ilk sorgulandığımız mekandır. Sonuncusuysa , ahiret dediğimiz yerdir. İşte esas orada kıyametler kopacak , huzura erişilecek ya da bir öğretmen karşısında çuvallayan öğrenciler gibi zor durumlarda kalacağız . O halde yaşarken atılan her adım, geleceğimiz için yapılan bir yatırımdır. Yüce Allah karşısında dimdik ve alnı açık duracağımız daimi mekanımızdır. Allah aşkıyla yanıp tutuşmak denli daha yüce bir duygu yaşanabilir mi? Koca Yunus Emre’miz gelir aklıma Allah deyince. Herkesin çok kolay anlayabileceği yalın bir dili kullanması ana özelliğidir. "Çıkmış İslam bülbülleri öter Allah deyu deyu, " " Yaratılanı severim Yaradan’dan ötürü." "Gel gör beni aşk neyledi." gibi dizeler Allah ve insan aşığı Yunus Emre’mize ait değil midir ? Şah damarımızdan daha yakın birisi var bizi gözetleyen . Saygılarımla 06.02.2011