hayrettin taylan



Sen artık yürek k’aleminin yazılmış kaderine bilimsel bir bulgusun.Benliğimi saran sevginle, bilincin derinlerindeyim. Sen artık bilinçli bir kulenin yücelin sevi urağanısın.
Noktaları ,virgülleri ,satırları açmıyorun kaderin kalemine …Seni seven beni, beni seven seni k’aleme açıyorsun.

Sen artık bu kitapta , yüklemsin, beni özne yapan, beni alevine saran..Bitmiyor, bağırmıyor, gitmiyor, hep artıyorsun.
Sen artık bu dünyada değilsin.Sevenlerin dünyası bambaşkadır. Sen artık , ikimizin dünyasındasın.


Zamana bırakılmış sevgi yelisin. Esintilerinle uçan bülbüllerim var ,güllerine doğru gelmekteyim.Kıpkızılların hazır olsun Her gün sancılanan " kalp ağrısının “ Ağrı Dağı oldu sevdan.Nefesiz kalacak zamanların en zirvesindeyim.Üşüyor sensizlik, en sıcak halinle, en esintili salınışınla, ufukları açan, umutları yeşeren, algıları beyazlatan, egoları eğiten, üstbenliğimi sana aşılayan özel gelişinle gelip ısıtmalısın bütünlerden, milyonlardan, bir tek sen olana dünyamı…
Aşk ,insanı milyonlardan bir yapar...İki’nin biri olur..kalırsın..

Dil dile halaylarımız başlasın…


*Aşığını haberdar eden us-histik algını çerçisiyim.Altıncı hisimle dehasal ışığın yansık izlerinde senli her şeyi yaşıyor, görüyor, eriyor, bekliyorum gerçeğime.

Devlet sigortası olan duygularım var.Bu yüzden sağlam duruşlarımla, senin yüreğinde işe başladım.Bu yüzden kaideleri bozan hayalden, gerçeğe tatminli bir an gibi aynalar şehrine geldim.
-Bu yüzden bütün mesaim sana.Beni baştan çıkaran bu işin tutku emekçisiyim.

-Bütün zamanlarım sana.Bu yüzden mesai dışında kalan bütün zamanlarıma aşk ikramiyesi verdin. Bu yüzden sevdim seni Şulenar.
Yortusu düşlerde saklı bir kelebeğin vefasıyım.Gün’eşimsin diye sana geldim.Kadınsal ışıltın aydınlattı kara bağrımın bütün odalarını.

-Ondandır ışık gülüşlerim, ondandır mavi tebessümlerim.Ondandır,sonsuzluğuna kafiye güzel sözler.



Doğrunun hizmetinde kalmış aşkın doğrusunda seni sevdiğim doğru.
Hiçbir eksi bu özel doğrunun gerçeğini değiştiremez. İçimde yeşeren dev çınarın özetisin.Yarınların gölgesini yaşıyorum sen yarken, sen aşka serken.

Sızılışın türküsü aynı sözlerde bizi çalarken, sazı birazda sen al eline Şulenar.

-Seninle aynı aynada soyunuk zamanlar yaşamak istiyorum de.

Öykülerini bıraksın yansık gönlüme sözlerin.Her insan aslında yüzüyle , duruşuyla bir öyküdür.Her insanın duruş filmi vardır.Yüzüne bakınca filmi görür, izler, içlenir, hüzünlenir, mutlu olur kalırsın.
-Yüzyıllık bir sevi perisi olarak geldin aşk cennetime.


-Gökkuşağını bırakan damlaların seyrindeyim.Bir zevk cümbüşünde içsel bir jurnalistim. Jurnallerimi okumalısın. Biraz kendine çeki düzen vermelisin sözlerimin çok değişik senli ilacında.



Çünkü sensizliğin türküsü alevdir.Teslim olduğum alevinde yanıcı bir madde gibi değilim, kalıcı , sevici, seçici…

Güllerinde kül oluşum alevin filizidir.Kıvılcımların yanar d’allarımda.

-Direnç sinirlerin yansır hecelerime.Ömrümü özetleyen senli demler beni demkeş yapar. Seni içerek sarhoş olan mistik algıların ermişiyim.

-Dokuludur sevgilerim.Nakışlarını kullandım cümlelerde.Şimdi her kitabın özünde önsözlerin var.
Sözsüz kitaplarını okuyorum, bir gerçek kadar yakın aynalar yolumuz var.Göz göze masal gibi yaşamaya hazır mısın içsel perim.
-Uzlarımız buluşsun mu en egzotik geceyi betimlesin gayrılar.Sar beni, en tanımsız halinle Şulenar