Yaşar zaman dedikleri gün gelir üzüntü verir, gün gelir sevinç verir. Bazen kara kara düşündürür bizleri. Bazense vur patlasın çal oynasın dedirtir oynatır adamı.
Bazen delirtir beni, bazen güldürür bazen aşık eder. Sanki bir tiyatro sahnesi ve ben bana verilmiş bütün rolleri hakkıyla oynuyorum. Rolümde gülmek varsa gülüyorum, ağlamak varsa ağlıyorum. Aşık birini oynayacaksam en iyi rolü çıkartıyorum. Bütün sıradan insanlar gibi. İşe gidiyorum, uyuyorum, yemek yiyorum, ağlıyorum.
Herkes gibi bende yaşıyorum ve yaşıyorum. Her şeye rağmen üzülsem de mutluda olsam yazıyorum ve yazıyorum. Gülüyorum ve gülüyorum. Tiye alıyorum her şeyi ve yine her şeyi.
Sizlere de tavsiye ediyorum. Kendinizi eleştirip gülmeyi. İnanın belli bir süreden sonra, ağlanacak halinize bile gülebiliyorsunuz. En güzeli dersler çıkartmasını öğreniyorsunuz. Aşık olun sevin ve sevin. İlahi aşka inanın. Sonuçta Yüce Rabbimiz bizi hep seviyor ve hep yanımızda. Bunu düşünün. Sabır edin. O karanlık yolun sonunda güneşin açtığı bütün güzelliklerin orda olduğu bir vadi var. Onun hayali bile yetiyor insana. Şarkı söyleyin ve hep gülümseyin. Beklentisiz olmayı öğrenin. Affedici olun.
Garanti veriyorum size bunları yaptıktan sonra dünyanın en mutlu insanı siz oluveriyorsunuz.

Saygılarımla,