---Sevgilim dedi,bana.
---Sevgilim!..
İnanamadım!İnanmak istemedim.Yıldızlar bize ne kadar uzaksa, bu sözler de
bana öyle uzaktı.Ama duyuyordum.Hayal değildi.
Böyle güzel sözleri ancak O söylerdi
---Gül diyordu,gül!Gül ki,yanaklarından güller açsın.Kiraz dudaklarından kelebekler
uçsun.Gül!..
Ara,aradığını bulacaksın.Kelebekler Vadisinde muradına ereceksin.Mutlu
olacaksın.Sevgiye ve sevgiliye doyacaksın.
Samanyolunda düş.Hayal et!..Hayal, bütün düşüncelerin başı.Vadide işler
yolunda.Galaksiler bahsine girme.O sevimsiz yaratıkları düşünme…Düşündüğün
melekler olsun.Huriler içinde gezin.Arkadaşların masaldaki periler olsun.
Ben de onlardan biriyim.Samanyolunda periyim.Periler,ipekten kanatlı olur.
Ama ben kanatsızım. Sana ve sevgine muhtacım.Sen de bana!..
Samanyolu düşlerine alış.Samanyolu uzayda değil.Ararsan senin gönlündedir.
Gül ki, yanaklarında güller açsın.Sakın ağlama.Sen benim için kelebeksin.Kele-
bekler ağlamaz.Onun için pembe yanaklarında kelebekler uçuşsun.
Yeter artık. Yakınmayı ve sızlanmayı bırak.
---Sevgilim dedi, bana.
---Sevgilim !
İnanmadım. İnanmak istemedim.Bu olsa olsa;
SAMANYOLUNDA DÜŞ !olurdu.Öyle hayal ettim.Böyle de oldu.

Kemal DOĞANAY