hayrettin taylan



Unutamadığım bir’inin yanına bir’i(y)sini getirdim iki etmedi.
Çözümediğim, içinden çıkamadığım, unutamadığım, her şeyi çıkardım birisini bir’den çıkaramadım.
-Sensizliği, kalabalık yalnızlığımı, diyemediklerimi, imkansızlıkları, bütün hayallerimi, hallerimi, vaadlerimi,zaaflarımı , en çok da hazlarımı unutamadığım birisiyle birini çarptım bir etmedi nedense.

-Yaralarımın , umutlarımın, yaşanırlığın, sensizliğin, güzel anların paydası oldu, ben payda, bölüştük, öpüştük… üç noktanın diyemediklerini yaşadık, sular seller gibi olduk;ama unutamadığım birisini birisine böldüm, yine bir etmedi, üstelik sağlaması, üstelik ağlaması, oflaması da çoktu.

-Dört duvar arasında dört işlem, dört mevsim, dört dünya, dört aşk birisini atamadı yüreğimde. Meğer aşk tek heceliymiş, meğer büyük aşklar bir kereymiş. Meğer diğer aşklar birisini tümleyiş, toplayış, çeşnisiymiş.

-Meğer ismi Leyla diye Leyla’yı sevmek seni Mecnun kılmazmış. Meğer, gönül kimi severse güzel oymuş…


*Sensizliğin üç boyutu var. Gelişin güneşe, gelemeyişin karanlığa, bende kalışın aşka bağlıydı.
--
Gidişinin üç dünyası vardı.Ayrılığın rahminde cenin olan vuslat angısı. Bekleyişin dünyasından bebek olarak yar salıncağımda kalışın. Her an salına salına yüreğimde büyüyüşün, esintin, sızın, gözlerimin önünde gidemeyişin, dünya bir yan, sen bir yana beni yakarken öylece kalışım.

-Ahretimde peri olarak kullarımda kalışın.İnsan sevdiği, uğrunda hüzün yaşadığı, unutamadığı eğer cenneti hak ederse o dünyada huri olarak ona sunulur.Aşığın ölüm özlemi bu yüzden …


-Bir derinlik istiyordu, damlaların.Her yazımda ıslanıyordu vicdanım. Grek ve gri bir haza ulanıyordu sesli harfinle başlayan aşk.
Yüreğimde tek ışıklık bir yıldız ,gözlerine yakın aydınlık izindeyim.
-Ağlıyor ağlama.
-Bekliyorduk seni mistik özlemler yokuşunda. Yaşanırlığın kafiyesini tutturan manzum hasretlerim vardı.
-Her devir kendi olgusuna yapışık ikiz gibi yaşar. Bu devrin toplum olgusu siyaset ve teknoloji.

Şimdi bütün bu bileşenlerin arasında bağrımda açtığın ağın ç’özünürlüğünde kendimle bağlanıyorum.

-Bir sayfa da sensizlik için. Özlemekten yorgun düşmüş Mecnun gibi , diyarlarımı sırtıma aldım.Kamburluğum, kavrukluğun, savrukluğun, devrikliğim, dayanılmaz bir hal aldı.

-Şimdi arınma denizine doğru aşk adımlarıyla kaçıyorum …Sen yoksan, yüreğimi kapsamına alan her güzel Nemrut’un kızı gibi


Ey Kızı’(l)deniz…

Duymadım.....Beni ….Yaralı bir Musa’yım...Peşimde beni yaralayan Firavun’un kızı...S’andalımdayım..Duymam güzel perilerin sesini...Yar’a denizindeyim zaten. Yarim kalmış aşkların kaptanıyım...Kendimle tanışmaya gidiyorum.Sen oradasın, ben oranın orasıyım ….