Yazımın ilk kısmında kadınlara yapılan şiddetten kısaca bahsetmiştim. Bana kalsa destan yazılsa yine de bu acı olayları anlatmaya yetmez. Peki çocuklarımız, onlar ne kadar güvendeler?
Sizler evlerinizde rahat rahat otururken, onlar bu zor şartlar altında kilometrelerce uzaktaki
okullarına ulaşmaya ulaşmaya çalışıyorlar. Ama siz rahatsız olmayın.

Onlar babaları yaşında insanlara para karşılığında satılıyorken, sizler gazetelerden, televizyonlardan iki dakika izleyip ya da okuyup geçiyorsunuz. Onlar üvey anne ya da baba
ellerinde heba oluyor, geleceğin doktorları, öğretmenleri...
Durun durun, sözüm size değil, siz keyfinize bakın.
Sizler keyfinize bakarken, olur olmadık yerlere para harcarken, dünya turlarına çıkarken,
nargile fokurdatıp, şaraplarınızı yudumlarken, onlar çocuk esirgeme yurtlarında yaşamaya
çalışıyorlar.
Her vergi rekortmenleri, ben yaptım, olducular, bir evlat yetiştirse, bile en azından bu kadar
gelecek yok olmaz.

Onlar sokaklarda uyuşturucu, alkol... bağımlısı oluyor. Neyi bekliyorsunuz? Belediyelerin
onları da toparlayıp, aşılatıp, kulaklarına, boyunlarına birer plastik takıp, tekrar sokağa ya da ormanlık araziye mi, salmalarını? Bir çok devlette çocuğa bir fiske vurulsa bile, o aileden alınıp, bir daha yüzü gösterilmezken, bizim canım memleketimiz de aile içinde,
çevre de, hatta okullarda şiddet gören geleceklerimiz var. Polislerden biber gazı, jop ve tazikli su yiyen gençlerimiz ayrı konu tabi.

Bir çok dizi-filmden örnek alan sizler, kötü karakterlerl sanki gerçek hayatta da aynı kişilermiş gibi, yuhalayan sizler, "Üvey Baba" dizisinden "külkedisi" masalından ya da rapunzelden hiç mi ders çıkarmadınız? Pek çok kitap kötü örnek oluyor diye okullarda yasaklanmışken, üstelik. Aile dizilerinden örnek almadınız yada?
Aşırı alıngan olan sizler, bunları görmez, duymazsınız.
Sizler son moda evleriniz de rahat rahat, yayıla yayıla oturun.
AMA MERAK ETMEYİN, GELECEĞİMİZİN BİR KISMI, GÜVEN ELLERDEYSE, BİR KISMI DA ÜVEY ELLERDE...