Her toplantıda görüyorum onu. Bembeyaz güzel yüzlü bir kadın. Henüz samimi olmadık ama bunun bir an önce gerçekleşmesi için her şeyi yapabilirim.Masada karşılıklı otururken okuduğu rapor umurumda bile değil. O konuşurken ilgilendiğim tek şey, beyaz boynunun sağ tarafında, gerdanıyla birleştiği yerdeki nohut kadar bir şişlik. Bulunduğu yere ait olmadığı belli, o incecik beyaz derinin üzerinde, küçük bir delikten fışkırmak için bekliyor sanki. Simsiyah bir noktacık, onu sıkıp çıkarmam için beni çağırıyor.

Bu karşı konulmaz istek geceleri rüyama giriyor. Kadın yanıma gelip boynunu uzatıyor, bir cellada baş eğen kurban gibi. Can alan değil, hayat veren bir celladım ben. Onu boynundaki bu iğrenç yumrudan kurtarmak üzere harekete geçiyorum. Önce başparmaklarımla nohutun kökünü buluyor ve sıkıştırıyorum. Yukarı doğru itelediğimde, siyah noktanın zorlanarak, minicik deliği büyüttüğünü ve dışarı çıkmaya başladığını görüyorum. Tarifi imkansız bir haz bu.

Yılların katılaştırdığı iğrenç kir, incecik bir solucan gibi çıkarıyor başını. Hemen bir cımbız alıp çekmeye başlıyorum. Çektikçe uzayan bu siyah iplik, beraberinde, yıllarca biriktirdiği cerahati, kanlı pis suyu boşaltıyor. Boyundaki şişlik de iniyor.

Eski güzel boynuna kavuşan minnettar kurbanıma beni bu dertten kurtardığı için şükranlarımı sunuyorum.

Sabah oluyor, gönül rahatlığıyla işe gidiyorum. Gene bir değerlendirme toplantısında karşımdaki koltuğa oturuyor. Utanmasam yerimi değiştireceğim. Çaresi yok. Bana haince gülümseyen, siyah uçlu dev bir yumru ile bir buçuk saat karşılıklı oturuyor, işkencenin bitmesi için bildiğim bütün duaları okuyorum


Şule TEK