Dünyanın hakim işleyişi içinde insanlar anlamlı anlamsız, sonlu sonsuz,açık kapalı
mutlu mutsuz birçok işle uğraşmaktadır.Hiçbiri aynı düzende aynı hızda ya da aynı değerde birleşemezler.NE zengini ne fakiri dünyada belli bir beraberlikte ya da aynı düzende işlemezler biri yücelir diğeri ya aşağılanır ya da barındırılmaz.
Her insan bu boş dünyada zengin olan gücü olan kazanır derler.Bu dünya için doğru demişlerdir.Çünkü burada belli bir işleyişin ya da hakimiyetin içinde yürürsün.İnsanlar yaşamak ölmek arasında bazen gidip gelirler ama farkında olmazlar, yaşadıklarını ve de öldüklerini.Hiçbir insan dört dörtlük değildir.kusuru olan da var olmayanda var.Kiminin kusuru vücudundadır,kiminin kalbindedir.Herkes birbirinden farklıdır homojen değildir.Olamazda.Çünkü dünyanın kanunu budur.Belli bir yöntem ve deneyimde mahrum kaldın mı unutulursun.İşin asıl boyutuna gelelim.insanlar nerde eşit olur hangi noktada birleşirler.Zengini, fakiri,köylüsü,şehirlisi.dilsizi, aması .........vb. birleştiği tek bir yol nokta vardır o da doğum ve ölümdür.Bir yerde adeletsizlikle başlarsın bir yerde de adeletsizliğinle birlikte toprağa gidersin.Orda ne o sevdiğimiz kot pantolonlarımız ne de ütülü gömleklerimiz var.Orda tek bir şey var o da ölümün adelet olmasıdır.

ÖLÜMÜ BAZEN BAŞ UCUMDA GEZİNİRKEN BAZEN DE BOĞAZIMI YUTKUNURKEN ASILIR BANA AMA ŞİMDİLİK DOKUNMUYOR PEK YAKINDA BENDE SENDE O DA BU DA HEPİMİZ O ADELET ORTAMINDA
ÖLÜMLE EŞİT KILINACAĞIZ.................................

mustafa orman