4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1007
Okunma
gece uyuyamadım...
bir süre camın ardından baktım çevremi saran karanlığa...giderek aydınlandı gece...dışarı çıkıp balkona yürüdüm...
bir şey de yok beni oyalayacak...fırtına öncesi bir gerilim var içimde...bir türlü baş edemiyorum...
beklemek... eylemsizlik yani... yapılacak tek doğru şey de bu maalesef...bu soğukta bu yalnızlık...bu suskunluk...şu yağmur’un sesi de olmasa...
odama döndüm...yatağıma yöneldim...yıldız düştü yanıma... :)) sıkıca sarıldım...öylesine...
varsın biliyorum...bu öyle bir şey ki, yokluğunda bile varsın ve benimlesin...
10.11.2005
Ş.K.