Ne zordur hayallerin yıkılması..Ne zordur kendin kadar güvendiğin insanın yalan çıkması..
Sahi nedir güven ? Kimdir güvenilecek insan ya da var mıdır öyle biri... ve daha böyle birden çok soru..Var mıdır bunların cevabı..Varsa da kim veriyor bunların cevabını? ’’güvenilecek insanlar mı ?’’ Peki ya biz güvenilecek insanlar mıyız ?
Güven ; bir kişiye yaslanabilmek değil midir, ona gözün kapalı her şeyi emanet edebilmek.Belki de inanmak değil midir ?
Peki ya güvenilecek insan kimdir ? Sadece güven veren mi, yalan söylemeyen mi yoksa inanmak istediğimiz insan mı ?
sorular sorular...Ama cevapları var mıdır ? Cevap verecek birileri yada ?
Güven ; bağlılıktır.Karşılık beklemeden bağlanmaktır.Bunları sağlayan insandır güvenilecek insan..
Her şey önce o kadar güzel başlar.Rüyadayım sanırsın.O kadar çok güveniriz ki herkese savunuruz; kim ne derse desin bizdeki profili değişmez.Öyle bir kazırız ki o profili kimsenin değiştirmeye gücü yetmez.Tek bir kişi dışında ; o da kendisidir...Bir gün gelir öyle bir şey yapar ki kırılmaz güveni kırılır, yıkılmaz hayaller yıkılır,mutluluk için akan yaşlar yerini hüzne bırakır..Hayat biter o an,kendini bilmez günler alır mutlu günlerin yerini..Sonra gözyaşları akar birbir.Sevgi bitmez, aşk bitmez belki ama güven bitmiştir.İşte o da her şeyi yerle bir eder..Oysa ki her şey çok yolundaydı.Ben çok seviyordum.O da çok seviyordu.Ne oldu bir anda..Bu sorularsa cevapsızdır artık...
Hayaller,anılar birbir gelir gözümüzün önüne...ve onların ardından da gözyaşları alır sırayı.Bu hep böyle devam eder.
Herkes mi böyledir ? Hiç kimse güvenilir değil midir ? Cevapsız sorular alır artık sonraki yaşantını...