Ben genelde hep dinleyen taraf oldu yani bütün arkadaşlarım hep kimseye anlatamadıkları şeyleri bana anlatırlardı genelde konular aşk, aile le ilgiliydi cogu zaman. Çok konuşan insanlarıda dinledim herkez arasından ama hep güldüm bi keresinde neden gülüyosun komik bişey degil bende ona biyerden duydugum ve hoşuma giden bi sözü söyledim söz ( insanların yalan söylemesi hoşuma gidiyo ya olmak istediklerini anlatıyolar yada olamadıklarını ) dedim ve ortamda on dakkalık bi suskunluk oldu herkez bişey demek istiyor ama diyemiyordu cünkü biliyodum herkezin ne sorunu oldugunu ilkez arkadaşlarımın benden bu kadar korktugunu hissetim eger cıkarcı biri olsaydım elimdeki kozları kullanabilirdim ama ozamanda onlar bana bişey anlatmazdı. Ben ise 6 yaşımdan beri bütün dertleri icime atmış tabiki nedeni özel 15 yaşına gelindece cocuklıktan cıkmış adam oluş biriyim bunu ben demiyorum arkdaşlarım ama benim düşüncem keşke hep cocuk kalabilseydim kısacası sır tuta bilen birine sonuna kadar güvene bilir siniz sen onu yarı yolda bırakırsın ama o seni asla satmaz....