Kendini beğenme, beğendirtme, üstün görme bir hastalık maalesef.
İnsan enaniyet ağına öyle bir yakalanmış ki çıkamıyor, kurtulamıyor bir türlü, kendisini dünyanın merkezi olarak görüyor, Allah’ın kendisine verdiği maddi, fiziki, soy, yetenek vs, dünyevi imkânlar ve özellikler doğrultusunda bir büyüklenme psikolojisi içine girmiş durumda. Tabi bu bazen de, Hoca kıldığı namazla, sofi çektiği zikirle, alemci içtiği içkiyle övünerek kendini beğendirtme çeşitleri olarak değişiyor.
Geçenlerde okuduğum bir haberde; İngiltere’nin Leeds kentindeki Andrew Kellett’in suç işlerken kendisini kayda aldığın, 80’den fazla video kaydını internette yayınladığını ve bu suçlarla övündüğünü okumuştum. Bu da kendini beğenme ve beğendirtmenin sapıklık hâli.

Arabamızı beğensinler, işimizi beğensinler, kariyerimizi beğensinler, cep telefonumu beğensinler, sonu gelmiyor ki hep başkaları için çalışıyoruz. Sabah evden çıkarken saçımızı tararız, kokular sürünürüz, kıyafetlerimizi özenle bir birine uydururuz öyle çıkarız evden, niye, el alem beğensin diye, yabancıyı eşimizden çok düşünürüz. Çok yakışmış, çok güzelsin veya yakışıklısın desinler yeter, dünyalar bizim olur. Her evde mutlaka bir misafir odası vardır çoğunun da kapısı kilitlidir, misafir gelse bile oturma odasında oturtulur, sadece odanın kapısı açılır tablolar, gümüşlükler, tunç mobilyalar gösterilir ve odanın kapısı kapatılır, sanki mobilya mağazasının teşhir salonu, oturmayacaksan niye aldın? Müze gibi donatmışsın evi bari otur veya misafirini ağırla, e zaman da eşyalar yıpranır kimse beğenmez.

Yaşantımızı kolaylaştırmak için kullandığımız eşyalar artık öyle bir hâle gelmiş ki, araç olmaktan çıkmış amaç hâlini almış durumda, hayatımızı kolaylaştırmıyor, aksine zorlaştırıyor. Her şeye yetişmek istiyorsun, her şeyin de bir külfeti var insana, nakit, nakit bitince kredi kartı, limit bitince borç harç, derken intihara kadar sürükleniyorsun,
Ne için? Sırf insanların beğenmeleri için. Yahu Allah seni beğensin, kul beğense ne, beğenmese ne. Sen bu tavrınla Allah’ın:
“Yiyiniz içiniz; fakat israf etmeyiniz! Çünkü Allah israf edenleri sevmez.” (Araf 7/31) Ayetini çiğnediğinin farkında mısın?.

Günümüzde bir de internet üzerinden sosyal paylaşım sitelerinde beğenmeler çıktı, bakıyorum adam mesaj yazmış “Abi sayfamdaki paylaşımlarımı beğenir misin”, sanki beğensem ne olacak, bir ödül gibi geliyor demek. Beğeniyorum. Beğenmediğim zaman başlıyor şeytan gibi dürtmeye, zorla şeytana dediğimi dedirtecek bana..
Geçenlerde bir arkadaşım, hem de çocukluk arkadaşım yaptığı paylaşımında: “Arkadaşlar ben herkesi memnun ediyorum, tüm paylaşımlarınızı beğeniyorum, fakat benim paylaşımlarımı kimse beğenmiyor, bundan sonra beni beğenmeyeni arkadaşlığımdan çıkaracağım haberiniz olsun” diye yazmış. Güldüm tabi, aradan iki gün geçti baktım beni çıkarmış arkadaşlığından, düşünebiliyor musunuz çocukluk arkadaşım yahu, nasıl bir psikolojiyse bu, hay senin kalıbına… diye geçirdim içimden.

Halbuki şunu bir bilebilsek:
Sadece benliğin mahsulü bulunan işler, olgunlaşmaktan ziyade çürüyen meyvelere benzerler.
(Marie J.GUYAU)





Muhabbetle…