/
Soğuğa inat, kış mevsiminde daha aktif bir neşe hali geliyor üzerime ki,
bunda bir terslik olmadığına inandım sonunda.

Sebebi ise, karda bile açan çiçekler var çünkü.
Her varlık bir fıtrat ve İlahi program ile yaratılmış olduğundan,
ve kainatta "zıtlıklarda hüküm sürmeli" olduğundan,
Hiçbir şey ne tam siyah, ne tam beyaz olamayacağından,
soğukta şapşal bir sevinçle insanların arasında dolaşan bazı örneklerde olmalıydı.

İşte kendimce cevap bu.
Yaz sıcağında somurtup, sinirleri asabiyeti tavan yapan insanlarda olacak.
Ki; denge sağlanabilsin.
/

Kışın soğuğu Vahdet’e mi misaldir acaba?
Herşey olabildiğince içe dönük ve durağan.
Kesret-Vahdet ikilisinin ayrımında hep çok zorlanmaktayım.

Neye bakıp "hah tamam bu tek olmaya bir misaldir" desem
içinden yada paralelinden başka bir ikinci "şey" görünmekte.
gölgesi var yine var herşeyin.

Zarf-Mektup gibi aynı.
Tek’i anlayamadım ki?
Tek’e Tek ne demek onu anlayayım.
Kolay görünen şeyler ve kısacık tarif edilebilen herşey,
aslında anlatılabilmesi en zor meseleler sanırım.
/

Kış mevsimi de,
hemen her zamansal unsur gibi, içinden geçerken bizi kendisiyle meşgul etmekte.
Ama renklerin koyuluğundan mıdır bilmem?
görüş alanı daha dar, ve manaların kabukları daha kalın.
İçine girilmesi çok zor.

zor olması Kalb’imizi daraltan,boğan,
duygularımızı ağırlaştıran karanlığından olsa gerek.
Güneş daha az görünmekte,
Geceler daha uzun ve bitmek bilmeyen bunaltıcılıkta.

Ne kuş yuvalarından yavru sesleri geliyor.
Ne de çiçekler açıyor dallarda.
Bulutlar bile yere daha yakın,
herşeyi örtmek için deli gibi çırpınıp koşuşturmaktalar sanki.

Bazen düşünüyorum,
bütün kainatta işler "ısı" ile yaşam döngüsünü sürdürmekte.
Sıcaklık yok ise, hayat yok.

İnsanların, buzul çağı gelecek diye panik halinde olmaları bundan dolayı.

O zaman neymiş?
Donmamak için ısı lazımmış.
Yani maddi-manevi sıcaklık.

Sıcaklık duygusu hayat veren bir duygu.
Renkleri bile sıcak-soğuk diye ayırmışlar da,
en güzellerini sıcak saymışlar.

Bütün sıfatlarda, manaların oturduğu noktalar çok düşündürücü.
/

Bulutlara bakmak bile gelmiyor aklıma
güneşin gökyüzünde göründüğünü düşünmeyince,
havanın ısısı damarlarımızdaki akışı,
Kalb’imizdeki işleyişi doğrudan etkiliyor.
/

Soğukta soğuyor içimiz de.
Isınmak için baharı beklemek ne zor.
Mevsimleri içimize çağırmalı belkide,
Daima gülümsemenin tek yolu budur belkide.
/
02 Şubat 2013-Arakesiti ıskalamanın ağıdı olsun bu sana yüreğim. sen yine de gül.
Başka çaren yokmuş gibi gül.