Şimdi ben zamanın ağırlığında ağır aksak yol almaktayım. Satırlarıma yazmış olduğum imlası bozuk satırları okumakta zorlanıyorum. Eyy gözlerine şiirler dizdiğim, son bir kez yüreğinin ıssızlığında kaybolabilseydim. Seni yaşayabilmeyi ne çok isterdim. İşte geldim kapına korkma; Girecek değilim. Sadece özlemlerimi gidermekti niyetim! Seni görüp gidecektim, ancak düşlerim sende asılı kalmak için ellerimden kaçıp saklandı!!

Düşsüzlüğün ıssızlığıyla kalmak nedir bilirmisin? Bilirmisin yüzüne kapanan kapılara öylece bakakalmayı!! Tüm anlamını yitirmiş bir yürekle sevgi dilenmek nedir bilirmisin? Kuruyan boğazını tırmalayan yutkunmalarınla kendi kendine konuştuğunu hissettin mi? Bu düşle kaç ömür geçti, kaç ütopyam kendi okyanusumda kayboldu sen bilirmisin?

reddi aşkına kaç kez direndim, kaç kez gözyaşlarımın denizinde yüzmeye çalıştım bilirmisin? Sevdiğinin yüreğinde kaybolmak nedir bilirmisin? reddi sevdanla dağılmış yanlarımı toplayarak geriye dönmenin hüznünü bilirmisin? Nereden bileceksin sen hiç beni görmedin ki, dahası karşındaydım bana bakıyordun ama görmüyordun! Yüreğinde başka sevdalar biriktirmiş çöl kuraklığına dönmüştü kalbin, yanlış zaman yanlış mekanlara otağ kurmanın bedelini çok ağır ödemiş olmanın kızıgınlığıyla otiuma (Dış gerçeklerden kendini ayırıp, eylemsizlik halinde içe yönelme.) dönerek çok ağır bedeller ödemedin mi? Suçlusu ben değildim. Ben sadece bir rüyanın kurbanı oldum da seni yıllarca görmeden sevdim!! Aslında asır diyeyim buna, kim ne derse desin ister bana deli desinler, ister se çıldırmış ama gerçek bu!! Şimdi bende senin kör kalbine kızıp eylem kararı verip, iç dünyama mı saklanayım? sana göre kendimizi koruyacağımızı sanıyoruz.? Oysa unuttuğun bir şey var ki "Hayat ve insanlardan kaçmak kendimizden kaçmak değil? Bir şekilde kendimize kızıp yine kendimizi cezalandırmadır. İşte sen bu eylem içindeydin de göremedin beni! Sevgiyi yanlış yerlerde arayıp durdun!! Ne kendin mutlu oldun ne de çevrendeki seni sevenleri mutlu ettin? Çünkü çok çabuk yön değiştiriyordun! gerçek sevenini görememenin tek nedeni buydu! Sana tatlı dil döken herkesle birden canciğer kuzu sarması oluveriyordun! Sonuç elbette hüsran!! Ahhh hiç anlamadın beni dahası anlamak istemedin, oysa gözlerinde ben ne güneşleri batırıp yeniden doğdurdum, kaç ışıkları söndürdüm! Senin için kaç aşkı yok ettim rüzgar olup fırtınalar çıkardım yetmedi kasırga olup tüm evreni tarumar ettim! yakıp yıktımda sen yinede anlamadın beni anlayamadın, oysa ben yağmur sonrası gökyüzünü kaplayan ebemkuşağı gibiydim sana, isteseydin samanyolunu sererdim yoluna! Ama sen ama sen!! İstemedin itiverdin sevgimi senide benide bitirdin! Bu masalda artık yokuz bunu bil sevgili!!

Safura
2011