1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
514
Okunma
Her çocuk gibi,o da ağlayarak doğdu.Yaşamında bildiği en iyi ağaçlar;söğütler ve kavaklardı.Kendi kırlarından başkasını sevemedi,soluyamadı.Danagözü,çiğdem,kazayağı,kuşkuş,madımak,yemlik ve tekeri bilirdi, yaban otları dendiğinde.Bir de kır kekikleri vardı,en çok sevdiği!Köyün otlağının dışında,hayvanlarını da otlamadı.Pavlukada(fabrika)çok çalışmak istemişti.Hökümat(hükümet)
ve agobat(avukat) sözcüklarine bayılırdım onun!Türküler söyler,türküleri dinlerdi.Güze lde sesi vardı! "Gurbetten gelmişim yorgunum hancı,kışlalar doldu bugün,ve bir bulut kaynıyor Sivas elinden"i yanık sesiyle ne de güzel söylerdi! Birgün kış gecelerinin çok soğuk olduğu Anadolu’nun bir köyüne öldü! Herhalde buruk bir duyguyla yatmaktadır şimdi. Allah rahmet eylesin! Işıklar içinde uyusun!
Şiirin sahibi
Cevap Yaz