Beni sevgiyle saran kollarında ölmek isterim…

Beni bir yerlerde ararsan ,gözlerinin baktığı yerdeyim…

Sevinç gözyaşlarını göremesem de …

Karanlıkta ağladın mı bilmesem de…

Beni izlediğini biliyorum…

Benim de seni aradığımı bilmelisin…

Ellerin avuçlarında soğuk ve bensiz…

Sahnedeyim…

Bir aşk hikâyesi ile sarsılır sahne…

Akdeniz akşamlarından sonra arkası gelmiyor dertlerin…

Öyle hop deyince olmadı, yeni bir dünya kurduk…

Gurbetinde ağladık…

Aysel’i kovduktan sonra Nalân’a yalvardık… Keyifli bir akşamdı. Ne yazsam diye düşündüm?

İLHAM geldi…

24 Mayıs akşamından bahsediyorum. İzleyenler bilirler, izlemeyenler neler kaçırdı neler…

Şiir kulübünün Prof. Dr. Arif amirov konferans Salonu’nda saat 19.00 da başlayan “VAY KALEMİME GELENLER” adlı şiir dinletisi…

İlgiyle izlendi…

Koltuklar doldu, çoğu ayakta kaldı. Yer bulamayıp geri dönenler bile olmuş…

Göz kapaklarım gibi açıldı perde… Yaz geliyor bahar geçti derken sahneden seyircilere üful üfül esen bir aşk rüzgârının hikâyesi başlar…

Sahilde izledik gençleri… Gitar çaldılar… Halay çekip oynadılar… Şarkılar eşliğinde seyircileri coşturdular…

Ardından gelen sitem şiirleri hüzünlendirdi. “Aşkta sitemde varmış” dedirtti doğrusu…

Yeni bir dünya hayal edildi…

Buğulu gözlerden gurbet damlaları döküldü…

Hayallerle yazıldı bu senaryo ama ‘öyle hop deyince’ olmadı…

‘Nalân’ yazılan dizelerde geldi akla…



“Bir kere daha sarsıldı yüreğim,

Bir kere daha baktım karanlıkta o mu beni izliyor diye;

O şiire dalmış ben onda kalmışım…”

İki kişi birbirlerine anlattılar hayatın zorluklarını, çapkınlıklarını paylaştılar; kendilerince gerçek ve acı, başkalarınca komik iki şiir daha bıraktılar, alkışlara hediye…

Aysel’i kovduk. Aysel nasıl karşılık verdi… İşte orası yürekleri burkan , izleyiciye gözyaşları döktüren yer…

Hiç eksik olur mu, akşamları sahilde sarhoşlar? Ateş yakmış ısınıyorlar…

Boyacı çocuk geliyor başlıyor yüreğimi dağlamaya… Gerçeğin sahne görüntüsü, oyun değil hayatın ta kendisi yaşanan…

Bunların hepsi ayrı ayrı şiirlerin ifadeleri…

Nasıl da dile geliyor; aşk, dostluk, hüzün, neşe, … Yürekten ifade ediliyor… İşte bu şiir… Şiir ancak bu kadar güzel olur: VAY KALEMİME GELENLER…

HASAN AKBAL

KAYNAK: tr.karaelmas.edu.tr/kampusunsesi/haziran2011/#/22