Ana bu sabah yine erken uyandık , botları boyadık, düzeni yaptık . Sabah sabah iştimada dimdik ayaktaydık. ’Ben şehit olacağımı hissetmiştim anne.’Bir emir geldi babacan komutandan,araçlara bindik tam techizat hep bir anda Karamanlı başladı dua okumaya ağzından.’Ben şehit olacağımı hissetmiştim anne.’ Mataramdaki su sanki zemzemdi , tetiğim gül oya , süngüm bir çiçekti.Yüreğimdeki sevgi aniden depreşti. ’Ben şehit olacağımı hissetmiştim anne.’Sen geldin aklıma giderken bi yere. Urfalı’nın gözündeki yaşa takıldı aklım.Sordum kendi kendime acep niye ? biliyordum; oda kavuşamayacaktı nişanlısı Emine’ye.’Ben şehit olacağımı hissetmiştim anne.’Bir ses duyuldu önce kulaklar oldu sağır.Az sonra geldim kendime koştum cenk’e.Arkadaşlar döküldü tek tek bağır ALLAH diye.Gözümdeki yaş düşmüştü gönlüme , orda oldu kahır.’Ben şehit olacağımı hissetmiştim anne.’Sevgili kardeşim bu gece beni rüyanda vurmuşlar. Cenneti gördüm,arkamdan ağlıyordunuz,Türkiye ağlıyordu, Babam Vatan Sağolsun diyordu,Anam karaları bağlıyordu,Komutanım ay yıldızlı bayrağı vermişti elime, yürü aslanım diyordu.Cennet kapıları aralanmıştı ben gidiyordum, ben gülüyordum , ölüm gülerek karşılanır mı? Ben karşılıyordum.Ah kardeşim Ah! Beni kimler vurdu biliyor musun? Bu ülkenin ekmeğini yemiş , havasını solumuş , aynı okulu, aynı sırayı paylaştığımız,ekmeği ortadan bölüp verdiğimiz beyni yıkılmış vatan haini; üç-beş çapulcu.