Kahraman

Uzun bir hikayenin baş kahramanı olmak ister herkes. Bakışlarda sadece onun getirdiği mükemmelliği görmek ister. Her hissedişte, her dokunuşta… Bir öykünün baş kahramanı olma ayrıcalığını hisseden insan , aç gözlülüğün getirisi olarak da diğer öykülerin baş kahramanı olmak ister ve kendi hikayesinden kayışlar başlar. Başka öykülerde başka hayatlar, tatlar, arzular…
Aslında önemli olan öykülerdeki yardımcı kahramanlar değil midir? Onlar olmasa baş kahramanların ne önemi olur ki? Ya da başka bir ifadeyle küçük ayrıntılar bir bütünü oluşturmaz mı? Baş kahramanlık merakına özenler yüzünden unutulmuş yardımcı kahramanlar gibiyim şu aralar.Benim öykümün baş kahramanı da başka öykülere özenip gitti yıllar önce. Ben değil miydim ona bu rolü verip kendimi yardımcı yapan. Ben değil miydim imkansızları başarmasında yardımcı olan. Evet bendim. Ben o küçük detayda önemsiz görünen küçük ama kendince değerli yardımcı kahramanım. Kendimin farkındayım ve yaşıyorum . Bütün baş kahramanlara inat varım diyorum.
Asıl önemli olan sizsiniz şu hayatta gelenler ve gidenler hepsi geçici , kalıcı olan sensin. Benim gibi…
]