KINALI SERÇELERİ ANLAYABİLMEK
Hikaye bu ya:
Köyün birinde karnı kınalı bir serçecik varmış. Bu serçe yağmur yağdığı, gök gürlediği zaman ayaklarını gökyüzüne doğru kaldırır,kanatlarını çırpar,sonra da,”Yüreğimden kırk kantar yağ eridi.”dermiş.
Etraftakiler de serçenin bu hareketine bir mana veremez fakat anlamaya da çalışmazlarmış. Bu olay bir, iki kez tekrarlandıktan sonra bir gün dayanamayarak sormuşlar:
“Yahu serçecik! Yağmur yağdığı, gök gürlediği zaman sen,ayaklarını gökyüzüne kaldırıyor,kanatlarını çırpıyor ve yüreğimden kırk kantar yağ eridi diyorsun. Bunun anlamı nedir?
Serçe:
“Ben sizi o kadar çok seviyorum ki; yağmur yağdığı, gök gürlediği zaman korkuyorum ve üzerinize gök devrilmesin diye, ayaklarımla destek oluyorum “demiş.
İnsanlar hayretlerini saklayarak,
“Peki, bir de ‘yüreğimden kırk kantar yağ eridi’ diyorsun;sen kaç kantarsın ki,yüreğinden kırk kantar yağ eriyecek?’deyince, serçe, Herkesin yüreği ve kantarı kendine göredir’diye cevap vermiş.
Eğer serçenin duygularını anlamak istiyorsak, bir müddet kendimizi serçenin yerine koyup, onu anlamaya çalışmalıyız. Oysa ki, hatalarımızı görmemezlikten gelip,
başkalarını eleştirmede büyük bir sanatçıyız. Çünkü empati yapmak insana ciddi rahatsızlıklar veriyor.
Gol atamayan futbolcuya,iyi not alamayan öğrenciye,arzularımızı gerçekleştiremeyen evlada,kaza yapan şöfora rahatlıkla kızarken,öyle biliyorsan sen yap dendiğinde söylenecek bir söz bulamıyoruz.
Herkesin bir duygusu,bir yeteneği,bir kişiliği vardır.İnsandan,yapamayacağı işler beklemek ne kadar yanlışsa,empati yapmamakta o kadar yanlıştır.Empati kendi kör noktalarımızı ve başkalarını anlamada bize fayda sağlayacak,bize güç verecektir.
İki parmağımız karşı tarafı gösterirken,diğer üç parmağımız kendimizi göstersede “İğneyi kendine,çuvaltuzunu başkasına batır”diyen atalarımıza kulak vermeliyiz.
Kınalı serçeleri anlayabilmek ümidiyle… SAYGILARIMLA


İsmet ÜÇOK ( NİSAN 2012 )