Bir Hikaye Yazmaya Başladım…
İçinde Hiçbir Noktalama İşareti Olmayacak…
Hiçbir Ayrılıktan Sonra Nokta Koyamayacaksın Böylece Sen…
“Sen” Vurgu Yaptım Sana, Adının Üstünü Fosforlu Kalemlerimle Çizdim…
Baktığımda İlk Seni Göreyim Diye…
Sen Kaybolma Onca Karalamanın İçinde Diye…
Gördün mü Ne Çok İçimden Düşündüm Seni…
Sonra Bir Düş Sokağı Şarkısı Açtım…
İlahi Bir Aşk’la Sana Notalar Döktüm…
Sesi Olmayan Müziklerle Andım Seni…
Sadece Benim Bildiğim Anlamlar Yükledim Sana…
“Lar” Diyorum…
Sana Ben Çoklu Sesleniyorum…
Sana Dair Çok Hayallerim Var Çünkü…
Bana Sorma…
Ben Hep Tek Kişilik Yaşadım Bu Hayatı…
Şimdi Paylaşmak Zor Onca Şeyi…
Bırak Gün Bitmeden Yaşayalım Bu Günü…
Sen Bana “Aşk” Vermedin…
Sen Bende “Aşk” Oldun…
İşte Bu Yüzden Hiç Gidemeyeceksin Benden…
Kalmanı İstemeyeceğim Senden Ama Gitmeye Karar Verirsen…
Kararlarını da Sen Kadar Çok Seviyorum Çünkü…
İçim Derin…
İçimdeki Derinliğe Sen Bile İnemiyorsun…
Onca Geriye mi Sakladım Seni Ben?
Ben Bu Hayatta Çok Şey Kaçırdım Sevgili…
Yolcu Oldum Bazen, Bazen de Yolcu Ettim Gidenleri Herhangi Bir Gardan…
Bildiğim, O Trenler Geriye Hiç Dönmedi…
Bu Yüzden Ben Seni Gönlümün Hiçbir Garından Uğurlayamam…
Seni Seviyorum Sevgili…
Yanağımdaki Kırmızılıkla Seni Seviyorum…




Dertli Saaairrr