Seni sevmiyor biliyorsun, bu kadar mı acizsin, bu kadar mı muhtaçsın birilerinin sanrılarının içinde olmaya, bu kadar mı yol üstü, sokak başı herşey senin için, bu kadar mı aleni?

Sana sadece benim "iyi tarafımın" belki yazdıkları kadar borcu var, benden alacağın bu sadece, saçma sapan kağıt parçaları; üzerinde intihar mektupları karalı. Amacım hiçbirşey değil hiçbirşey, içimde her beş vakit namaza duran çocuğun ağlamadığını görmek tek istediğim. Dualar etmeden, küfür etmeden uyuyabildiğini görmek sadece...

Sen yeni sıcak bir duvar arası bulana kadar, ben zaten her zaman yaptığım işi yapıyor olacağım ihmal etmeden. Çok az zamanlar beni de eski sevgilin olma şerefine nail olmak düşüncesi saracaktır eminim. Sen yine elinde nasırlı bir oyuncak gibi sevgilin, hiç utanmadan sabah sigaramı bile zehir zıkkım edeceksin buna Allah’ım kadar aşikarım...

Sana bütün iyi niyetlerimi sundum, her zamanda emin ol kesinlikle kötü olsun istemedim hayatında hiçbirşey, gözyaşlarımda boğulup boğulup dirilttiğim bütün dualarımda, günah ta olsa seni istemek, arzulamak sancıları, gelip geçici değilse de oyalıyor beni, duruluyorum, kanım akmıyor, ışıklar sönünce baş ağrılarım daha iyi hissettiriyor...

Sen yeni bir sevgili bulana kadar, senin için birşeyler yapmak, kendim için belki dürtüsü olağandan biraz daha yıpratacak beni biliyorum, gece sarhoş, sabahın yedisi sen pamuk prenses elinde nasırlı sevgilisi ah Allah’ım bu zavallılık dejavusu hiç bitmeyecek...