Ey Aşk-ı Muhabbetimin Güzel Dostu…
Can özüm… Gönlümün nuru… Cemalimin Aynası…
Beni tanımaya tahammül edebilir misin?

Tanrının bahşederek emanet ettiği bu sözde kadın kılıfı görüntüsü içinde sadece yüreğindeki aşkı her koşulda kayıtsız şartsız çok derinlerde barındırıp demlemeye salarken baş koymuş olduğu aşk yolunda deliliğine ferman yazılıp cümle âleme duyurulurken bile var gücüyle yürüyeni bilmeye tahammül edebilir misin?

Bu âlemdeki kalan günlerinin dolmasını beklerken bedeninin son nefesine kadar sevdiği tarafından emanet edilenleri besleyip üretirken ve ondan öğrendiklerini tamamlayamadığını düşündürmüş olsa bile beyniyle yüreğine küpe misali asarak ruhundan aşkından insanların yüreklerine bir nebze dahi olsa bal çalarak aşktan nasiplenmelerini isteyenin kim olduğunu bilmeye tahammül edebilir misin?

Ne gecenin gece olduğunu ne gündüzün gündüz olduğunu artık ayırt edebilenden çıkmış bedensel yaşamından vazgeçmenin tanrıya isyan olarak kabul edildiğini kavramış her şeyini tek o sevgili yaradanına teslim edip yazılmış kaderine selam verirken gülümseyip buyur etmiş ve suskun diline şükredişi takmış olanı bilmeye tahammül edebilir misin?

Neşeli yüreklerle neşeli şarkılar söyleyerek onlara var gücüyle aşka hoşgörüye insanlığa has ne varsa her daim vermeye çalışanın kim olduğunu bilmeye tahammül edebilir misin?

Cemaline gülüşün sihrini takan yüreğinin derinlerinden acısını aşkının yanına kardeş niyetine koyarak ikisini de başının tacı yaparken onları kaynaştırarak bütünleştireni tanımaya tahammül edebilir misin?

Bu âlemdekiler bu garip deliye yaşadıklarından ötürü aşktan insanlıktan hoşgörüden uzak olanları seçerek kendileri gibi olması dayatılırken bile onlara suskun kalarak ödün vermeksizin red eden gözleriyle “kim dönerse dönsün, ben yolumdan dönmezem” diyerek baş koyduğu yola tek başına kalma pahasına bile olsa hiç kimse artık eşlik etmese bile devam eden bu kulu tanımaya tahammül edebilir misin?

Geceleri yalnız kalıp gözlerini gökyüzüne dikerek suskun diliyle tanrıya seslenirken sevdiğine hayır duaları yüreğine de aşkını dolayan kendi dışında herkese her şeyin hayırlısını güzelini dileyeni tanımaya tahammül edebilir misin?

Sığınarak önünde tek eğildiği yaradanına ufacık bir dileği için mahcupça derinlerden gelen sesi sözlere itibar etmeksizin gözleriyle dile getirenin kim olduğuna tahammül edebilir misin?

Deliler delisiyim…
Veliler Velisine kim talip olacaksa buyursun varsın o olsun…
Ne nefsin içinde gönlüm ne de bu âlemin nimetlerinde
Ne dervişlik yolunda talip olmaya çalışmakta gönlüm ne de sunulan mertebede
Ne emsalsiz elmas olmaya gayretim ne de süslü taşlarla taçlandırılmaya

Ben ki deliler delisiyim aşk-ı muhabbetle taçlandırılmışım

Meğer aşk nelere kadirmiş
Âşıklar sofrasına kabul edilip âşıklık geleneğini öğrenmeye başlayınca
Bu yolda yanmayı göze alıp pişmeye gönüllü olunca
Baldan sonra uzatılan zehri şerbet niyetine içince
Kendinden öteye geçince
Acılar kapına dayanıp ta tokmağı zorlayarak içeri dalmaya kalkıştıkları anda ışığın gücü karşısında eriyip yok olunca
Hayrın da şerrin de tanrıdan geldiğini bilip eyvallah deyince
Tanrının verdiği cana hürmet ederek yüreğe yakışanı yapınca
Aşka dair ne varsa doldurunca
Sözün ötesine geçip suskunluğa dalınca
Tanrının sana yazdığı kaderin sonucunda hep hayırların geleceğini bilip başının tacı yaparken yine de gülüşü cemaline yakıştırınca
Kendi yüreğini rehberliğe seçince
Aşkın da fenerin olunca
Deliliği peçe olarak takınca
Pişme vaktinin henüz tamamlanmadığını bilince
Doğmaya adım adım hazırlanınca
Yola canını koyunca
Gönlün hırkaya muhtaç olmayınca
İşte o zaman her şeyi anlamaya başlarsın… Bilmeye başlarsın… Çözmeye başlarsın… Gözümün nuru