Üniversitede ikinci senemdi
ve bir kıza aşık olmuştum hani bir tabir var ya ’deliler gibi sevmek’ durumum bundan ibaretti yani platonik de olsa çok seviyordum adını bilmediğim o güzel kızı.. Öyle bir göz hapsimdeydi ki o nereye giderse bende oradaydım ,o ne yaparsa yanında biterdim bu halden çok sıkılmış olacak beni gördüğü zaman öfleyip püflüyordu . bir gün beklenen fırsat gelmişti okulda gezi düzenleniyordu ve ne göreyim gezi standının yanındaydı ve kendine muhtemelen bir yer ayırtıyordu gezi standından uzaklaştıktan sonra hemen geziyi düzenleyen ayrıca benim de çok samimi arkadaşım olan Hasan’ın yanına gittim ve hemen adını öğrendim ön koltuktan yer ayırtmıştı ve arkadaşıma onun yanına oturmak istediğimi söyledim ilk önce kabul etmese de zoraki kabul ettirdim zaman gelmişti ve otobüs fuldü o, koltuğa oturduktan sonra bende yanına oturdum ve otobüs hareket etti daha sonra arkadaşıma: yer değiştirmek istiyorum !dedi tabi ki otobüste boş yer olmadığı için maalesef yanıtını aldı ..aradan üç saat geçti ve omzumda güzel bir sıcaklık hissettim o güzel saçlarını ve nefesinin sıcaklığını bütün vücudumda da hissediyordum ,sırf o rahatsız olmasın diye uykusu bölünmesin diye sabaha kadar olduğum yerde sabit durmuştum ve nihayet otobüs Ürgüp’e geldi ve herkes inmeye başladı ben uyandırmaya kıyamadım, daha sonra oluşan sesten kendi uyanıverdi .hepimiz otobüsten indikten sonra bana dedi ki :neden başımı omzuna dayadığım halde konuşmadın sessiz kaldın !o sözden sonra donmuş kalmıştım hiç bir şey diyemedim utandım başımı yere eğdim ve gezi bitene kadarda yanına gidemedim gezi sona erdiğinde de ilk işim otobüste arkadaşlık teklif edip onu çok sevdiğimi söylemekti arkadaşlık teklif ettim kabul etti ama ikinci sözü ne kadarda uğraştıysam utancımdan söyleyemedim daha sonra konuşma aralarında sınıfını, nelerden hoşlandığını , öğrendim söyleyemediğim sözü okula gider gitmez söyleyecektim ’seni seviyorum’ ve otobüs okula yanaştı buda demek oluyor ki gezi bitmişti tam ineceği sırada bana güzel kokulu atkısını hediye etti kalbim o an sevinçten duracak gibi oldu mutluluktan uçuyordum adeta.. ve otobüsten iner inmez 50 yaşlarda bir adamın taksisine bindi ve gittiler ...sabah 8:45 de okula gittim o yarım kalan ,söyleyemediğim cümleyi ,söylemeye ..baktım sınıfına kimse yoktu aradan üç saate yakın bir süre geçmişti ve tekrar sınıfına gittim ama sınıfta sanki garip bir şeyler vardı herkes ağlamış gibi herkes üzgün gibiydi ve bir sırada karanfiller vardı birini elime aldım o an herkes bakışlarını bana çevirdi ve bende karanfil dolu güzel sıranın arkasında oturan kıza Mimoza gelmedi mi ?dedim ve tek bir cümle söyledi mimoza şuan elinde o an yığıldım kaldım ...Mimoza geziden eve dönerken babasıyla kaza yapmıştı ve hayatını yitirmişti yani artık karanfil olmuştu..
aradan altı sene geçti ve ben her sevgililer gününde onunla birlikteyim

ondan dolayı sevgili arkadaşlar sevdiğiniz insana onu çok sevdiğinizi söylemekten sakın utanmayın ve çekinmeyin

yoksa ömür boyu benim gibi keşke söyleseydim dersiniz

hepinizin sevgililer günü kutlu olsun

İNAN KAYA