Paylaşıma açalı bir hayli zaman geçti. İnternet muhabbetiyle meydan açar ozan diliyle atışırıs ummuştum. Gördüm ki ne diller söyledi, ne kalemler yazdı ve teller titreşti. Biz de olmazsak bu sanat biter diyen aşıklar, ozanlar, şairler nerede? ne oldu? Bazılarının iddia ettiği gibi ne kıt ayak ne yazımı zor bir konu. Varsayalım öyle, ustalık, veya o olmak zoru başarmakla öne çıkmaz mı?
Aşıklık,Ozanlık şairlik hep aynı ve hesi yazarda bazıları farklı olarak (Aşık) yazdıklarını çalar söyler olanlar mı? Atışma yok, muamma yok, dudakdeymez yok, naat yok, koşma yok, divani yok vb yok oğlu yok meydan açıldığında. Neyse, canınız sağolsun.
İP UCU (AYAK UCU)
***Kafiye ve redif olarak işleyeceksek; yapısıdır, tapusudur,kapısıdır, hepisidir... parlayan.***
***kafiye olarak yazılacaksa; parlayan, arlaya, dırlayan, zarlayan, zırlayan, hırlayan , çırlayan, carlayan, horlayan, mırlayan...***