hayrettin taylan

Tanıdığım en güzel kadındı; çünkü severek gitmeyi seçmişti. Aşk,severek gittikten sonra bin kez daha aşk kalır.Şimdi kaç bin ben oğullandı içimde.Binlerce yaranın hamalı oldu yüreğim.Taşıyamadım bu senden sonraki ben’i.

-Acıyı, mücadeleyi, hüznü, sensizliği ve kaybı yaşamış diplerin dersinde çıkmış Yusuf kelamıyım. Terapik meltemlerim esmiş ovalarına doğru.
-Samy’elinde el olduğun esintilere yüreğini teslim etmiş günceler tanığıyım.
-Tutuksuz yargıladı beni kaderin silgisi, aşkın ikindisi.

Sensizliğin bütün derslerin, dertlerini, imkansızlık ödevlerini; hatta unutulmazlığın yıllık ödevini yapmış, senin sınıfının en çalışkan maşuku olarak kendimi takdir verip özleyerek beklemekteyim Elnaz.

-Direniş, özleyiş, toparlayış, duyarlılık ve anlayışla kendime özel duruş atlası oluşturdum. Yüreğinin çıkmaz sokaklarında kendime bir yol seçip aşka terapik misillemelerle huzuru aramaktayım.


Bin adım sensizlik, son adım s’onsuzluk…
-Doğruyu söyleyemediğim cevabını bildiğin o anların sihrindeyim.
Sihirbaz gibiyim. Adın gibi bildiğin doğrudan yanlışlar çıkarma çabamın acizliğini resmediyorum.

-Sen aşk kadınısın.Aşk kadınları öylece ortaya çıkmazlar; onlar aşkın hamurundan, sevdanın gülünden, iyiliklerin denizinden, güzel niyetlerin nimetinden, özel amaçların yamacından, tanımsız duyguların sonsuzluk esintisinden özelce oluşurlar.



Şans’ın şehrine kral oldum. Seni tanımak şanstan öte bir mertebeydi.
O’nu düşleyen bir düştün. Nedenlerin eriten o’ydu. Bense sensizliğin hemşerisiyim.Tanıdığımın selamını söyledi kaderin algısı. Tanışmak için yaşanacak zamanların azmiyim. Azizliğim böyle başladı.
Seni özlemenin hamalayım.El azize olmayasın diye taşıdım seni onca engele rağmen.
Seni taşıyor yüreğimin merkezkaç kuvveti. İsimsiz yarınların cemalinde durulanıyor dünyam
Psikolojik bir an gibi sendeyim.


Gidemeyenlerin türküleri kar yerine, yar yerine söyleniyor soğuk ve sensiz her günüme.

Kalbimde donuyor ulusal yüreğin. Yerel güzelliğinin sergisinde
Nazlıcanlığın yayılıyor.
-İlk gülüşünle, ilk ağlayışın aynı karede, ben melül bir aşık gibi ağzı açıklığın deyimini tümlüyorum.

Yürekten itaat ettiğim sevdanın aklı başında, baştan çıktığım emeller meclisinde düşlerimi kavur kılan nefsi yıldırışın yılanları ısırıyor vicdanımı.

-Vicdanımın emrettiği yarınların sayfasında pişmanlık ders notlarım var.
Okusan ya dönersin, ya da donarsın.

Bir ayıbın hamallılığını bırakıp keşkelerime romanlar ekliyorum. Orada yakarışların dili var.Orada pişmanlığın kuruşları var. Orada bedellerin ederi var.Orada sen var.
-Şimdi kavuşmanın döşüne serildim. Sol yanımda döşeğin.
Dilsiz fiillerimin zaman zarfı gibi erittin zamansızlığı.Şimdi bu düşlerin piriyim. Şimdi bu sensiz zamanların sorusunda kalıyor çağrılarım.

Hatalara bölündüm,sensizliğin senkorizlerinde krizlerin geçirdim.
Sırra kademlerin Adem’i oldum. Havva gibi aşk kuşağındasın diye her güzelin havasında seni aradım.
-Sana benzeyen, senin özelliklerini taşıyan her güzelden bir dirhem sevda aldım. Seni tümlemek, seni öyle böyle de olsa yaşamak zorundalığının şakirdiydim.


-Susmalarımda bile ariflik ,dilsiz sonlar vardır.


-En yücesiyle eridim yolunda.Bir sen ile bin ben arasında en’lerin enlemi geçti.Benimle senin arasındaki zamanı sınırsız yaptılar. Her emelimin arası enlemler gibi keşke dört dakika olsaydı.


Her güzel aşk bir kez daha yaşanır.Bunu biliyorum.Seni bir kez daha yaşacağım anların anadolusu gibiyim.Üç tarafım senli damlaların deniziyle çevrili.Üstelik İstanbul Boğazı gibi nefsi bir boğazım var, derin dalgalarımı algılarına taşıyan.Hatta yabancı bandıralı güzelleri bambaşka anlara götüren öylesi anların adılıyım.Ölesil sevgilerimle sendeyim.

-Aşktan da âlâ berraklar aziziyim. Akışımı görmelisin yar.
Sözden de âlâ maviler ermişiyim.Eğitilmiş ruhumu görmelisin yar.

Ulaşılamayacak bir son geldi bağrımın kuytularına.Sen Yusuf değilsin, çık bu içinde çıkmaz sevi kuyusundan.
-İmkansızlığın sızısından okyanuslar içmişsin.İçinde başlıyorsa okyanus, dışına gelecek güzelin dünyası boğulur.


Ve şimdi içimdeki çocuğun bilgin aynasından sana baktım.Doyumsuzluklarımı doyuran her nefsi kaybın atom çekirdeğinde dirhem dirhem eridim, erinç bir gelecek oldum yarın seninle aynı mutlak doğrular yolunca huzurun familyası olmak için Elnaz.