GİT ÖTE
Arkadaşlık insanı çoğaltır.Birleri iki,üç,beş...eder.Mahle (mahalle) arkadaşlığı,okul arkadaşlığı,asker arkadaşlığı,iş (mesai) arkadaşlığı vardır.Çünkü insan her ne kadar sosyal bir varlıksa da toplum içinde bu yanımız zayıfsa yalnız kalırız. Arkadaşlıktır ki bizi sosyalleştirir.Yalnız kalan bir bîçarenin çığlığını kimse duymaz:
“Şu dünyada kimsesiz yok herkesin var kimsesi
Kimsesiz kaldım medet ey kimsesizler kimsesi.”
Şimdi bir de “Facebook arkadaşlığı” var.İyi ki de var be canım.
Bir de “Hayat arkadaşlığı...” “Hayat arkadaşlığı” ne güzel bir nitelendirmedir.Bir insanın, kadın olsun erkek olsun,yuva kurduğu kişiye “Hayat arkadaşım”demesi ne kadar manidardır.Başka dillerde böyle bir tamlama var mı? Bilmiyorum.
Hayat arkadaşlığı evveliyatında balım,gülümdür.Bu dönem “can cana”dır.Zaman ilerler.Çoluk çocuk,evlad ü ayal,medarı maişet derdi “yan yana” dönemidir.Yaş kemalini bulmuştur.İki insan bir ruh gibi olmuştur.O deli dolu akan kan durulmuştur.Bu devrenin adı,”göt göte”dir.En son dönem insan yaşamında kış mevsimine denk düşen evredir ki buna da “git öte” derler.
Rifat Şenel 70 yaşında. Rıfat Abi’ye “Topal’ın Rıfat” derler köyde.Tertibi H.Ömer Abim ise “Topal’ın Oğlu” diye hitap eder.
Rifat Abi Ümüs Abla’yla evli.Evleneli tam elli yıl olmuş.Elli yıldır bir yastığa baş koydular.Rıfat Abi,uzun yıllar Almanya’da çalıştı.Alamanya yolu bekledi Ümüs Abla.Gurbet yolu beklemek kolay mı? Evin umurunu taşımak her insnanın harcı mı? Ümüs Abla her sıkıntıya katlandı.”Of!”demedi.
Rıfat Abi de kesin dönüş yaptı Almanya’dan.Tarla aldı.Traktör aldı. Köyün sayılı çiftçilerinden oldu. Boğazlıyan’da bir ev,köyde de bir malikane.Kışın Boğazlıyan’da,yazın köydeler.Oğlu Ayhan’la bir arada kalıyorlar.
Geçen yaz ırgatlık zamanı. Rıfat Abi’yle ayaküstü konuşuyoruz.Ayhan’ı sordum:
“Ayhan Antalya’da,tatilde.” dedi.
Ben şaşırdım.Biçerler gelmiş.Ekinler biçiliyor.”Gap-gaç” zamanı. Rıfat Abi güldü:
“Ayhan Yöhmür’de.Biçer geldi.Ekin biçtiriyor.Bizim Antalya’mız Yöhmür...”dedi.
Ayhan da çok şakacıdır.Anası Ümüs Abla’ya takılmış Ayhan:
“Ana...Babama niye soğuk davranıyorsun? Birbirinize küsmüşünüz yoksa?..”
Ümüs Abla demiş ki:
“Yok yavrım ne küslüğü? Onu da nerden çıkardın?..”
“Ne bileyim.Eskisi gibi gülüm şakım değilsiniz de...”
Ümüs Abla da hazır cevaptır.Şakacıdır.Evlenme programlarını da çok izliyor televizyonda belli ki.Yapıştırır cevabı:
“Aman Ayhan...Elli yıldır bir aradayız. Artık elektrik alamıyorum babandan...”
Yarım asırdır evliler Rifat Abi’yle. Ümüs abla haksız sayılmaz.Onların hayat arkadaşlığı “git öte” evresindedir.Bu evrede elektrik melektrik kalır mı be yahu!..