09.11.2011
Çarşamba
Gece
Ankara




Son Mektubunu aldım Rüzgar. Keşke vazgeçmeseydin gelmekten. Keşke vazgeçmeseydim beklemekten. Ama olacak şeyleri biz yönlendiremiyoruz.

Ben mutluyum, merak etme. Seni merak ediyorum. Deli gibi mutsuz olduğunu biliyorum saklama boşuna. Yardım edemediğim için affet beni



Ne vardı oralara gidecek Rüzgar? Neyine yetmedi uyuduğun şehir açıkla bana. Hayallerini benden sakladığına pişmansın biliyorum. Üzülme, az kırıldım.


Nasıl olduğunu sormayacağım hayır. Kötü ol. Burada değilsen iyi olma. Bencil kadınım ben. Ellerimi ısıtamıyorsan ısınama.


Orada kalmamalısın. Aslında ben gelmeliydim belki. Sıcakmış. Ben çok üşüyorum Rüzgar, içim üşüyor. Uzun saçlarından başka bir şey ısıtamıyor beni, sakallarından, ince ellerinden, güzel boynundan... Yüzünü görmeyince kesemiyorum fırtınaları. Beni bulduğun geceki gibi buz tutuyorum.
Donuyorum..


Suskunlaştı artık satırlar biliyorum artık bu son yürek sızlaması
bekleyişler boşunamıydı Rüzgar...

Son mektubumdu belki de.
Sadece, beni unutma