5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1610
Okunma
Yıllar sonra anılarının kokusunun sindiği bu küçük odada yapayalnızım.
Aklarla dolmuş çileli başımı senin değilde ;mazinin göğsüne dayamak soluk aldıracakmı bana bilemiyorum.
Cilası bozulmaya yüztutmuş çeyiz sandığın aynı köşede duruyor, pencerenin önündeki sedir;sararmış,kırışmış örtüsüyle narin parmaklarının temasından yoksun, gözyaşlarıma ortak oluyor.
Toz tutmuş duvar saati boğulur gibi hırıldayan sesiyle çalmayı çoktan unutmuş.Ama ben seni unutamadım anne,hasretin içimi yakıyor ilk günki gibi.
Huzur içinde uyu çiçek bahçende,geleceğim ergeç yanına aç kollarını bekle.....
f.eren
Cevap Yaz