BEHLÜL’ÜN DEĞNEKTEN ATI

Ahmet AYAZ

Sevgili okurlarım, bu gün de size Behlül hazretlerinin değnekten atı başlığı altında bir hikaye anlatacağım.
Harun Reşit zamanında mahalleliler toplanmışlar, Behlül Dane Hazretlerine gelmişler.Seni mahallemize muhtar yapmak istiyoruz,bizim halimizden ancak sen anlarsın,derdimizin ortağı sensin.Bizim için hayırlı işleri yapacak senden başka hiçbir kimseyi göremiyoruz. Ne dersin? Demişler. Behlül Dane Hazretleri; “ Biraz bekleyin,sorup sual etmem gerekir.” demiş.Ve değnekten ata binip, atını sürmüş. Birileri de arkasından kendisini takip için çıkmış..Behlül Hazretleri değneğin ucunu insan dışkısına batırıp, karıştırırken; “ Beni mahalleliler mahalleye muhtar yapmak istiyorlar.Bu işe siz ne dersiniz?” deyince, insan dışkısının içinden sesler gelmiş.“ Aman ha aman! Sen o işlerden uzak dur. Bak bizim halimizi görüyorsunuz. Bakınız, bizim kimimiz bal, kimimiz börek, kimimiz süt, kimimiz baklava, her birimiz ayrı ayrı birer nimet idik. İnsan içine girince işte bu hale geldik.” Demişler. Behlül Dane Hazretleri değnekten atına tekrar binip, mahalleliye gelmiş; “ Razı olmadılar,ben bu işi yapamam.Siz kendi içinizden birisini muhtar seçin de, muhtarlığı o seçtiğiniz kişi yapsın.” Diyerek, toplanan mahalle toplantısını terk etmiş.
Saygıdeğer okurlarım, insanlarla uğraşmak o kadar zor ki, anlatılır gibi değil. Ben bulunduğum apartmanın yaklaşık olarak dört yıl yöneticiliğini yaptım, iki yaşlı hacının sayesinde bırakmak zorunda kaldım. Bazen millet vekillerimizi suçluyoruz, bazen hükümetimizi suçluyoruz. Muhtarı suçlarız, yolda yaya yürürken şoförü , biz araba kullanırken yayaları suçlarız. Tek kelime ile, insan içine girip de, insanlarla uğraşmak kadar zor bir iş yoktur.
Bu günlük de bu kadar. Gelecek sohbet yazımda sizlerle tekrar buluşmak dileği ile hepiniz hoşça ve dostça kalınız. En güzel ve mutluluk dolu günler hep ve hepimizin olsun diyor