KAPANA DÜŞERSİN
Hacı Abi’nin Boğazlıyan’daki eski ev.İki oda bir ara.Ya da iki göz bir mabiyin.Sekiz öğrenci kalıyor.Sayın ki öğrenci pansiyonu.Şadi (Aksoy),bizim Osman (Topaloğlu),Emmoğulları İbrahim ve Adem (Topaloğlu),Oktay( Nazlı),Üstün (Ersungur),İsmail( Can) ve Erdeniz (Ünal) evin müsteciri.Yaşça büyük Şadi. O’nun sözü geçiyor.Oymak (oynak) beyi Şadi Efendi...
Şadi lisede okuyor.Babası Adil Emmi Alamancı.Para sıksıntısı yok Şadi’nin.Biraz da paranın hatırına ev ortamında Şadi’nin bir dediği iki edilmiyor.
Akşamları ders çalışmak kimselerin derdi değil.Çoğu zaman çilingir sofrası kuruluyor.Şadi ve şürekâsı demlenirken küçükler mezelerden otlanıyor.
Şadi’nin Biyoloji’yle arası yok.Biyoloji adı bile Şadi’nin gözlerini belertiyor.Sınava girmiş Biyoloji’den.İyi bir not alamazsa hali yaman Şadi’nin.Şadi iyi bir sonuç bekliyor.Sanki ne koymuşsa azığına,o çıka katığına...Ya da şöyle diyek:”Ne koydu ki aşına,o çıka kaşığına...”
Mabiynin ortasında zeminde döşeme açılmış.Bodrumda odunluk gibi bir bölme var.Oranın üstü.Bu bölümün üstü açık duruyor.Görülsün diye.Düşen müşen olur hesabıyla.Kapatmayı düşünememişler her nedense...
Biyoloji sınavı sonuçları açıklanmış.Biyoloji Öğretmeni Keriman Oğuzhan Hanım yine sıfır vermiş Şadi’ye.”Vermiş” sözcüğü doğru değil.Şadi “almış”sıfırı.Çalışmazsan olacağı bu...
Şadi o moral bozukluğuyla eve gelir.Mabiyindeki o açılan kısma İsmail gazete sermiş.Gazeteyle kapatmış açılan yeri.Biraz da Şadi’ye tuzak.Günahı söyleyenlerin boynuna. Şadi çukuru fark etmemiş haliyle.Basınca gazetenin üstüne bir ayağı çukura düşmüş,öteki dışarda.
”Yetişin uşak.Ben ölüyom.Beni kurtarın...”diye feryat etmede.Koşuşmuşlar.Şadi’yi çukurdan çıkarmışlar.
Şadi sormuş,soruşturmuş.Gazeteyi İsmail’in serdiğini anlamış.İsmail’in ayakkabılarını,kitap ve defterlerini çukura doldurmuş.