Ahmet AYAZ
GAZİANTEP HAKİMİYET GAZETESİ 17 ARALIK 2012

Bu deveyi ciğeri için kesmek sözünü duymuşsunuzdur kanaatindeyim. Eski oymak beylerinden birisi, bir gün atına binip eş dost ziyaretine çıkmış Gezip dolaşmış. Göreceği eş ve dostlarını görüp, artık kendi memleketine, kendi evine dönmenin zamanı gelince, orada bulunanlarla da vedalaşıp,yola çıkmış..Halk tabiriyle az gitmiş, uz gitmiş, bindiği at yorulmuş, kendisinin de karnı iyice acıkmış, atının da.Yola devam ederken bir su başına gelmiş. Bakmış ki, suyun başında bir asırlık kocaman bir ağaç, ağacın altında bir çoban.Davarlarını suladıktan sonra ağacın altına yatırmış, kendisi de suyun başında bir karpuz kesmiş yanında domates soğan biber varmış, yemek yiyor.Oymak beyi atın başını çekip atını durdurmuş. .Attan inerek çobana selam verip, yanı başına da oturmuş. .Çoban oymak beyini yemeğe davet edince, oymak beyi, Sağol çoban kardeş! Karnımda çok acıktı ama yemeklerin ancak sana yeter.Şu suyun başında bir ciğer olsa da,burada bir ciğer kebabı yesek ne iyi olur demiş.. Çobanın kendi malı olarak,o davarların içinde bir tek anası ölmüş bir kuzusu varmış.Bu kuzuyu kendi düşüncesine göre öldü sayarak kesmiş. Oymak beyine de canın sağ olsun ağam. Aha davarda bir kuzum vardı. O da sana helal hoş olsun demiş. Ve altında oturdukları ulu ağacın kuruyan dallarından odun yaparak, kuzunun ciğerini kebap yapıp,oymak beyiyle birlikte yemişler. Oymak beyi,çobanın adını adresini aldıktan sonra atına binip kendi memleketine gelmiş.
Aradan zaman geçmiş, oymak beyi bir gün yanına gelen diğer oymak beyleri ile sohbet ederken, aklına o çoban düşmüş. Hemen adamlarından birisini yanına çağırmış. Falanca yerde, filanca adında bir çoban var. Davarların içinden iyi cinsten yirmi tane koyun seçin.çobana götürün.Bu koyunların kendisine hediyem olduğunu ve selamımı söyleyin demiş.Yanında bulunan diğer oymak beyleri uğradıkları şaşkınlıktan sonra bunun sebebini sormuşlar. Daha sonrada, “Biz bu kadar insan gördük ama, senden daha cömert birisini görmedik! Sen gördün mü?” deyince, Oymak beyi, “O yirmi koyun gönderdiğim çoban benden çok cömerttir diyerek cevap veriyor. Oymak beyleri,nasıl olur da senden cömert oluyor? Ağam deyince, ben ona dört yüz koyundan yirmi tanesini gönderdim.O bana bir tek kuzusunu ciğeri için kesti. Elbette o benden daha cömerttir.Eğer, devesi olsa idi belki de, onu da keserdi,diyerek arkadaşlarının sorusunu cevaplandırmış. Kısadan hisse, bu günlük de bu kadar. Gelecek sohbet yazımda yine buluşalım. Hepiniz hoşça ve dostça kalınız. En güzel ve mutluluk dolu günler hepimizin olsun.