Ölüm yeryüzündeki en büyük gerçek olarak karşımıza çıkar. Bazen onu ciddi ciddi arar ve isterken, bazen de aklımıza getirmeye bile çekinir oluruz. Kimin ne zaman öleceği konusunda, doğmatiklik sonucu oluşan din kavramının ortaya koyduğu ’kimse bilemez’ kuralı bizi daha da ürpertiyor olmalı ki bazılarımız buna hazırlık yaparken, bazılarımız da koyuver gitsin edasıyla yaşamına devam eder. İnsan başını yastığa koyduğunda öldüğünü düşündüğünde, beraberinde içinde kalan bazı şeylerin dışa vurulması gerektiğini de düşünür. İşte burada devreye vasiyet kavramı girer. Vasiyet, bir kişinin ölümünden sonra geçerli olmak üzere, bir veya birden fazla kişiye düşünce dahi olsa bir şeyler bırakma işlemidir. Ölüme bağlı bir tasarruftur, sözlü ve yazılı olarak ifade edilir. Yaşınız daha yirmidir, ölüm benden daha çok uzak diye düşünürseniz, kapınızı ansızın çalan Azrail, içinizdekilerin iletilmesi gereken yerlere iletilmesine engel olabilir. Vasiyet şablonunda; birilerine belki bir şeyler söyleyememiş ama bunu çok istemişsinizdir bunu dile getirebilirsiniz, birileriyle aranızda bir musübet olmuştur pişmansınızdır o konuda af dileyememişsinizdir bunu açığa kavuşturabilirsiniz, birilerinden siz öldükten sonra bir şeyler yapmasını isteyebilirsiniz ya da o birileri olan kişilerin aslında can ciğeriniz olduğunu fakat yapınız gereği onlara bunu hissettiremediğinizi söyleyebilirsiniz gibi gibi gibi türlü türlü ihtimali verilebilecek olabilitesi yüksek davranışlar sergileyebilirsiniz. Bence geç kalmadan, siz de kendinize özgü bir ’vasiyet şablonu’ oluştursanız iyi edersiniz, ha ben karamsar değilim arkadaş bu yaşta daha ne vasiyeti derseniz paşa gönlünüz bilir. Unutmayın, Azrail ne zaman geleceğini ya da ne tür geleceğini söylemez ama onu takip etmenizi, geldiği gün sonsuz bir disiplinle ister, hiçbir şey için geç kalmayın..