YAŞAR OKUMUŞ’UN MEKTUBU
VARDIR
Dostlar deminden bir haber gelmiş
Böyle sevgi dolu sunumuz vardır
Tatlı dil güler yüz, selamlar asalmış
Yüreği dop dolu ganımız vardır

Çocukluk çağımız bir hayal uçtu
Gençlik devranını sönmeden geçti
Yaşlılık bir hazan kapısın açtı
Zamanında deli kanımız vardı

Pespembe görürdük koca cihanı
Günü birlik gençler yaşardık anı
Düşünmedik yaşanacak zamanı
Kıymetin bilmedik canımız vardı

Yokluklar içinde ezik çalıştık
Zoru yenip başarıya alıştık
Nasip çekti insanlığa karıştık
O zaman nasıl fenimiz vardı

Gurbet oldu görev yerimiz bizim
Arkadaşlar gönül varımız bizim
Yaşanan günlerdir karımız bizim
Dostlar sofrasında sinimiz vardır

Görev arkadaşım çok çok çok oldu
Sağlam olanları elimde kaldı
Sayıları on beşi zor buldu
Dostuna dost diyen ünümüz vardır

Çayeli’nde Harun, Hasan ve Kenan
Pazarda can dostum Hüseyin Gürkan
Son zamanlar İrfan ve Ebru, Hakan
Şahin’le bacanak sanımız vardır

Acun, Kazım,Osman Yaşar ve Yılmaz
Ali,Şerafettin olmadan olmaz
Kim demiş ki dostlar kıymet ne bilmez
Bir zamanlar şenlik günümüz vardı

Arkadaşlar gelir ederdik sohbet
Aile boyu otururduk biz elbet
Şaka şenlik eyler idik muhabbet
Bir de böyle güzel yanımız vardı

Geçmiş geri dönmez içim burkulur
Hacı Ali kızı gelmez korkulur
Hazırlık yapılır pasta yakılır
Böyle tatlı geçen anımız vardı

Takdir rüzgârları esti savurdu
Zalim felek acımadı ayırdı
Gönül bahçesini özlem kavurdu
Dostuna dost diyen perimiz vardır

Anladık hayatı gördükten sonra
Varıp yaş elliye girdikten sonra
Şimdi bir köşede kaldıktan sonra
Düşünmedik nasıl sonumuz vardır

Evlendik yarımız yuvamız oldu
Çocuklar edindik neşeler doldu
Özümüz bunlara sevindi güldü
Ne bir saray ne de hanımız vardı

Çok şükür yavrular iyi hallerde
Atandılar iki binli yıllarda
Üçü de evlendi gurbet illerde
Özlem dolu geçen senemiz vardır

ÖZTÜRK ACUN’UN YANITI
HARDIR
Sadık oldum dosta candan bağlıyım
Sevgiyi yazmışım, derin yazıyla
Tatlı dil hedefte, neden ağlayım
İşte budur silah, canımız hardır

Vardım evinize oturdum sensiz
İyi ki varmış Selvi Ablamız
Ona da olsun çok selam duamız
Dostun yüreğinde özlemi hardır

Çocukluktan kalan yalnız oyundu
Gençliğim çalışmak işim buyudu
Anlamadan geçen yıllar sonumdu
Zamanında kıymet bilmeze hardır

Kuşun kanadında teleği sızlar
Nice ilkbaharlar geçti ne güzler
Aklımdan çıkmıyor edalı sözler
Yakar yüreğimi içimde hardır

Yokluğu yenmeye başladım birden
Parayı kazandım koldan emekten
Sattım yüreklice bilgimi haktan
Doğruluk rehberim emeğim hardır

Değişen toplumun adeti budur
İyi arkadaşın ana babadır
Canını emanet koyar birader
Yanımız yöremiz aşımız hardır

Kimler geldi geçti bunca hayattan
Vefasın görmedim pekte çoğundan
Bıkıp usanmıştım sahte yağından
Kaynattılar kazan etimiz hardır

Mardin’in Gercüş’tü ilk görev yerim
Harababenna’da Şehmuz muhtarım
Hatırlıyorum hep çok anılarım
Orada insanı mert canım hardır



Hasret acıtıyor canımı içten
Selam bekliyorum gökten melekten
Her gün geçiyorum sizin sokaktan
Korkuyorum inan sensizlik hardır

Kazım’la çalıştık aynı okulda
Ergül Hanım durdu kalmıştı darda
Şerafettin dayım yeri başımda
Ali’den vaz geçmem arkadaş hardır

Osman’ım Düzce’de Samandra’da
Yılmaz Adadaymış eşi figanda
Çocukları Yalçın işsiz ortada
Canım yanıyor bak yüreğim hardır

Garip ilde tuttuk candan arkadaş
Aynı fikirlerle olmuştuk yoldaş
Ne söyledikse söz olmuştuk sırdaş
Dünün bu gününden ışıktır hardır

Yeni gitmiştik ki Altındere’ye
Bir telefon geldi ziyaret diye
Benzetmiş Yaşarım sesi aliye
Gelecekmiş bize hoş geldin hardır

Yoğruldum duruldum koca acunda
Ayrılığa çare bulamayınca
Senden haber gelip bulamayınca
Yüzüm asılıyor kutular hardır

Ömrüm geçti koçum, bir şey anlamam
Dünden dersi çıkar dedin bilmedim
Çilelerden çıktım asla yılmadım
Yandım kurumuşum ciğerim hardır

Bütün köylü alma dedi çalışanı
Dinlemez adamı ana babanı
Saniye çalıştı hem köye alıştı
Öğretmen olunca okulda hardır

Çocukları köylerde zorla büyüttük
Mucurayla haydi dedik yürüttük
Tayin olamadık kendim çürüttük
Hakkımız almadık içimiz hardır

Vatandaş çocuğu oğlumdan yeğdi
Oğlum kızım köyde köylü gibiydi
Farklılık olmalı vermedik dersi
Tersledim yorgunum sorunca harım

Eller çocuğunu okutur kolejde
Veremedik onca yeter sevgide
Uzakta yatılı okutma niye
Bacadan dumandan çıkan harım