boş..

İçindeki tek hırs iki kelimeden sonra dökülen sözcüklerle uzun bir öykü yazmaktı, tahta sandalyesinde oturan adamın isteği.

Önce çerçeveli pencereden geceyi izlerken, yutkunup elindeki tahtadan yapılmış bir kalemi sıkarak izledi sokakları.

Sıkıştırıp eline tüm kağıtları yazılı yazılı attı.Kaldırımlar ıslaktı ve o edebiyatla haşır neşir olmak istiyordu.Kurşun kalem kömür olup atılırken sobaların kovasına.Bir kış öyküsü yazmaya karar verdi O.Şimdilik yarımdım bu.

Sandalye yan gözle bakarken duvardaki resimlere, ahşap masa köşesinden dil uzatıyordu.Bunlar oysa tam bir öykülüktü bir gece vakti…Tüm canlılar ancak yalnızlığında konuşturulurdular kişileşirken klişesiyle…

Gerisi Herkes Yorgundu Gece Gibi…

Sabaha kaldı yine kalan yazılar sessizce…






amaç boş kalmasın diye sayfa :-))) Cesaret edip mutlaka başaracağım bu öykü yazmayı :-)
En güzel kurgular biriktirirken yanımda...Şimdilik boş olmasın diye :-)
Yazmama destek olanlara borcum yazamadıklarımdı :-(((