KİTAP KOKUSU
İnternet çağındayız.Hızlı iletişim bizi bir yerlere doğru götürüyor.Her şey görselleşti.Bakan görüyor.Bakmasını bilmeyen neyi görecek.Onlara “bakar kör” desek abes kaçar mı? Yok canım.Abes kaçmaz.Beyaz camdaki görüntü akıp gidiyor. Sular seller gibi.Ekrandan masanıza birşeyler akıyor.Masadan kalktığınızda sen sağ ben selamet...El elde, baş başta.Esen yeller almış,akan seller götürmüş.Gözlerinizde bir yorgunluk.Bedeninizde bir uyuşma...
Gazete okumalar beyaz camda.Kitap okumalar sözüm ona...Dikkatli okuma yapılabilir mi bu yolla? Not alarak,altını çizerek,sindire sindire okuyabilir misiniz?Dokunabilir misiniz kitaba?Okşayabilir misiniz kitabı? Sayfaları çevirirken sayfanın sesini duyabilir misiniz? Hele de kitabın kokusu...O kokuyu alabilir misiniz?
Hastanelerde ilaç kokusu yakar genzinizi.Kütüphanelerde kitap kokusu sizi alır götürür bir yerlere.Zaman kavramı yok olur sanki.Kitap bir okyanus. Onu ancak” okuyan us” anlar. Kaybolmuş beyinlerin anıtları, kitaplar ne güzel arkadaştır.
Ya gazeteler! Fırından taze ekmek alır gibi her sabah bayiden alıp sayfalarında sörf yaptığımız,siyaset,spor,sanat,magazin haber ve yorumları;bilmece,bulmaca gibi zeka oyunlarının yer aldığı genellikle günü yaşayan ve yaşatan kitle iletişim aracı...Kendi küçük,marifeti boyundan büyük.
Bir gazetede okumuştum.Vietnam’daki Amerikalı askerlere kargo uçağıyla günlük gazete gönderiliyormuş.Amerikalı askerler vatan hasretini bir nebze gideriyormuş böylece.Bir süre sonra ağırlık yapmasın diye Vietnam’a gönderilen gazetelerin reklam sayfaları çıkarılmış.Gazetelerin sayfa sayısı azalmış.Askerler itiraz etmiş:”Reklam sayfalarını istiyoruz.”demişler. Bu gazetelere reklam sayfaları tekrar konulmaya başlamış.
Ne yazık ki gazete de kitap gibi itibardan düştü.Birçok eve gazete girmiyor. Kitap dersen hak getire... Çocuklar kitaptan gazeteden uzak.Kitap deyince ders kitabını anlıyor.Sınav deyince test geliyor aklına yetişen gençliğin.”Test’le tost” arasına sıkışmış bir gençlik...
İnternet de bir okyanus.Karşı olduğum sanılmasın.Ama her şeyin ayrı. İnternet,kitap gazete...Hepsinin yaşamımızda yeri ve önemi var.Kullanmasını bilmek koşuluyla.
İnternet kitabın yerini tutar mı? Ya gazetenin? Tersinden alalım.Kitap ve gazete internetin işlevini yerine getirebilir mi? Ne münasebet...Elmaları armutları birbirine karıştırmayalım.Cin başka,şeytan başka...Melek başka.
Her şey bizde başlıyor.Bizde bitiyor.İnterneti kullanalım.Tadını tuzunu kaçırmadan.
Kitabı,gazeteyi ihmal etmeyelim.Onlar ruhumuzun ilacıdır dostlar!